Zaproszenie do składania ofert na usługi transportowe

Leczenie i nie tylko ...

„ Sprawność fizyczna jest nie tylko jednym z najważniejszych kluczy do zdrowego ciała  jest podstawą dynamicznej i twórczej aktywności intelektualnej”  John F. Kennedy

Od 3 października 2016 r. Łukasz Lisek uczestnik Warsztatu Terapii Zajęciowej razem z mamą Marią uczestniczyli w leczeniu zdrowia fizycznego w sanatorium Nida-Zdrój w Busko Zdroju. Pobyt w sanatorium to nie tylko liczne zabiegi ale też możliwość poznania wielu wspaniałych ludzi, wycieczki, udział w różnych spotkaniach, koncertach organizowanych przez pracownika KO.

Na długo w naszej pamięci pozostanie wycieczka do Szańca, widok sosny na szczudłach czy wizyta w Izbie Chleba.

Łukasz w Sanatorium Nida był po raz trzeci, miło było nam spotkać się z zapamiętaną obsługą sanatorium, paniami: Asią, Asią Wójcik, Anią, Małgosią, Edytką i tymi których mniej pamiętaliśmy.

„Że dobrym być potrzeba i któż tego nie wie? Lecz dobry owoc rośnie nie na każdym drzewie”.   M.Rej

Łukasz w wolnych chwilach wykorzystywał pianino stojące przy stołówce i grą umilał wolny czas.

„Są ludzie, którzy roz­siewają światło.                                                                                       I są ludzie, którzy wszys­tko zaciemniają”.  Phil Bosmans

Tą rozsiewającym światło okazała się Pani Asia Wójcik pracowniczka sanatorium, która zaproponowała koncert Łukasza. Celem koncertu było: pokazanie osoby niepełnosprawnej jako tej, która jest i żyje w środowisku i potrafi być użyteczna. "Piosenki mojej mamy i babci" to hasło pierwszego koncertu, wieczór z biesiadą – wspólne śpiewanie to drugi koncerty Łukasza Liska w Sanatorium Uzdrowiskowym Nida-Zdrój. Koncerty były adresowane do kuracjuszy tegoż sanatorium.

Historia Łukasza opowiadana przez mamę pomiędzy piosenkami, poruszyła bardzo wiele osób. Słuchacze poznali losy Łukasza Liska i Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej, w którym rozwija swoje pasje.

Łukasz przy własnym akompaniamencie zaśpiewał wiele piosenek. Oczywiście było wspólne śpiewanie, brawa, bisy. Słuchający kuracjusze nie kryli zdziwienia, że Łukasz w swoim repertuarze ma tak wiele utworów. Swoboda w śpiewie, grze i świetny kontakt z publicznością nagradzany był brawami. Te wieczory mijały w bardzo serdecznej i przyjemnej atmosferze. W czasie koncertów wszyscy kuracjusze świetnie się bawili, zachęcanie do wspólnego śpiewu spotkało się z dużym aplauzem. W czasie koncertu nie zabrakło wzruszeń i łez.

Wieczór z biesiadą to prezentacje artystyczne Łukasza i innych kuracjuszy.

 Pani Asia W. po skończonym koncercie powiedziała:

" Ten koncert i ludzie tacy jak Łukasz uczą mnie wielkiej pokory, mam zdrowe dziecko, ale chylę czoło przed osobami,  które wkładają wieki trud w pracę z osobami niepełnosprawnymi. Dziękuję Bogu, że mam zdrowe dziecko ..."

 Kuracjusze o koncercie :

• Kuracjuszka p.Basia -" Panie Łukaszu dziękujemy, to był wspaniały koncert..."
• Kuracjuszka Krystyna - " Nie wierzę w to co usłyszałam - podziwiam cię…"
• Kuracjusz - "Łukasz jesteś wielki"
• Kuracjuszka - "Pani Mario to chyba trudne pracować z niepełnosprawnymi a jeszcze trudniejsze zajmować się osobą niepełnosprawną?"
• Kuracjuszka Danusia - "...Nie żałuje pani, nie ma żalu do kogoś…?"
• Kuracjuszka - „Ja bym tak nie potrafiła, podziwiam to co pani robi...”
• Kuracjuszka – „Skąd u pani tyle radości i ten codzienny uśmiech?”
• Kuracjuszka – „ Czy pieniądze przekazane w postaci 1% otrzymacie bezpośrednio na stowarzyszenie?”
• Henryka – "Pani powinna pracować w kulturze i promować działania osób niepełnosprawnych."

 Koncert dał możliwość przedstawienia kuracjuszom podejmowanych działań przez stowarzyszenie na rzecz osób niepełnosprawnych oraz tego gdzie przebywa Łukasz na co dzień, czym się zajmuje. Łukasz zwrócił się z prośbą do kuracjuszy o wsparcie Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej poprzez przekazywanie 1% podatku. Zainteresowani pobrali ulotki. W czasie koncertu można było nabyć prace wykonywane w warsztacie a tym samym wesprzeć działania łęczyńskiego koła. Dopełnieniem wieczoru był ostatni utwór – „...bo wszyscy Polacy ...”, kiedy Łukasz grając przesłał całusy i powiedział "...Kocham  Was..." - odpowiedzią była burza oklasków i owacje. Łukasz jest uczestnikiem Warsztatu Terapii Zajęciowej, placówki – Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie.

"Bądź jak ptak, który spocząwszy w locie swym na gałązce, chociaż ona  ugina się pod jego ciężarem, nie przestaje śpiewać bo wie, że ma skrzydła "  Wiktor Hugo

Dziękuję Pani Asi Wójcik i wszystkim pracownikom Sanatorium Uzdrowiskowego Nida-Zdrój za okazaną nam pomoc, zrozumienie, serdeczność.

Dziękuję, dziękujemy...

 Na pewno wrócimy do Was.

Maria Lisek-Zięba

Kreatywni w edukacji i terapii. Teatroterapia.

„Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są.”   Tove Jansson

 W dniach 17 i 18 października odbyło się szkolenie z zakresu „Teatroterapia – metody i techniki wykorzystywane w pracy z osobami z niepełnosprawnością” w ramach projektu „Kreatywni w edukacji i terapii”. Szkolenie to zostało zorganizowane przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Świdniku.
Szkolenie poprowadził Michał Stanowski – instruktor teatralny, koordynator Międzynarodowego ruchu Nieprzetartego Szlaku, pomysłodawca i twórca Spotkań Artystów Nieprzetartego Szlaku, współzałożyciel i pracownik Środowiskowego Domu Samopomocy „Akademia Artystyczna” w Lublinie.

Michał Stanowski

W szkoleniu brało udział 20 osób z różnych ośrodków pracujących z osobami
z niepełnosprawnością w województwie lubelskim – m.in. z Antoniowa, Świdnika, Matczyna, Kraśnika.

Podczas zajęć prowadzący przekazał swoją wiedzę praktyczną jak i również teoretyczną. Pochylił się także nad rozróżnieniem różnych formom teatroterapii, takich jak: zabawy teatralne, drama (w tym psychodrama, socjodrama). Drama jest metodą dydaktyczno-wychowawcza, nastawioną świadomie na proces nauczania. Łączy się z nią spontaniczność naturalność zachowań uczestników w rolach oraz improwizacyjność formy.

Przykładowe ćwiczenia:

1. Pawie oczko – Ustawiamy się parami po okręgu, jedna osoba za drugą. Jedna osoba nie ma pary i jej zadaniem jest ściągnięcie do siebie innej osoby tylko i wyłącznie za pomocą wzroku, aby mieć parę. Natomiast osoby z pary stojące z tyłu nie mogą pozwolić, by uciekła od nich, ich osoba do pary.

2. Powitanie – każdy wymyśla swój gest i dźwięk na powitanie innych, reszta powtarza.

3. Zabawa rytmiczna – chodzenie po łące. Prowadzący wystukuje rytm na bębenku, uczestnicy chodzą wg niego. Ustalone są zmiany, np. dwa szybkie uderzenia – zmiana kierunku. Dzięki tej zabawie uczestnicy uczą się koncentrować swoją uwagę, jak również uczą się wykorzystywać swoją przestrzeń.

4. Śledzenie – Uczestnicy dobierają się w pary. Jedna osoba jest aktorem, druga natomiast naśladuje jej ruchy. W pewnym momencie następuje zmiana.

 

Ćwiczenie rozwijające poczucie przestrzeni

Omówione zostały także etapy budowania spektaklu:

1.                           Pomysł;

2.                           Możliwości (osobowe, lokalowe, rzeczowe, techniczne, itp.);

3.                           Forma (cień, lalka, żywy plan, pantomima, teatr ruchu, etc.);

4.                           Scenariusz;

5.                           Podział ról;

6.                           Próby;

7.                           Premiera;

8.                           Tournée.

Trzeba także zastanowić się do kogo adresowane będzie spektakl – dzieci, młodzież, osoby dorosłe, czy może o charakterze uniwersalnym. Ważne jest także aby na każdym z tych etapów, włączać w działania samych uczestników-aktorów. Ma to na celu rozbudzenie poczucia sprawstwa i odpowiedzialności za swoje decyzje, jednak ostateczna decyzja należy zawsze do reżysera.

Wręczenie zaświadczeń – Małgorzata Makuch, Żaneta Adamek, Michał Stanowski

Pracownicy WTZ w Janowicy o szkoleniu:

Beata Sawicka: Szkolenie prowadzone przez pana Michała Stanowskiego zwiększyło moją wiedzę o teatrze i jego rodzajach czy kompozycji spektaklu teatralnego. Przedstawił także możliwości terapeutyczne teatru, które mogą być wykorzystywane w pracy z osobami z niepełnosprawnością, bez względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności. Najbardziej zainteresowały mnie zabawy teatralne, które pomagają ćwiczyć koncentrację, poczucie rytmu. W bardzo ciekawy sposób pokazane też zostały ćwiczenia relaksacyjne. Pan Michał poprowadził warsztaty teatralne w bardzo dynamicznie, potrafił zachęcić wszystkich uczestników, nawet tych najbardziej nieśmiałych, do udziału w ćwiczeniach i grach teatralnych. Pomimo iż szkolenie trwało krótko, prowadzący potrafił przekazać znaczną część swojej ogromnej wiedzy, która powinna być wykorzystywana w pracy nie tylko z grupami teatralnymi, ale również ze wszystkimi osobami niepełnosprawnymi.

Małgorzata Makuch: Uważam, że szkolenie dotyczące teatroterapii było dobrze zorganizowane. Przekazane informacje, opierały się nie tylko na wykładzie, jak również praktyce – uczestniczeniu całej grupy w wielu zabawach tj.: powitanie gestem i okrzykiem, wyprawa do lasu, pawie oczko, jedzenie jabłka i innych. Myślę, że przekazane treści  można wykorzystać nie tylko prowadząc grupę teatralna, ale każdą inną grupę.

Eliza Cyfra: Warsztaty z Michałem wniosły trochę inne spojrzenie na pracę z teatrem osób z niepełnosprawnością. W procesie powstawania spektaklu, od początku do końca udział powinni mieć sami uczestnicy-aktorzy. Jednak ostateczna decyzja, co do obsady, scenariusza powinna należeć do reżysera spektaklu. Wydawać by się mogło, że mało istotne są gry i ćwiczenia teatralne, jednak to one pomagają w skupieniu uwagi, i poszerzeniu warsztatu aktora. Ogromna rolą jest także rytm i umiejętność reagowania na niego. Ćwiczenia teatralne pomagają także odnaleźć się w przestrzeni sceny i umiejętnie ją wykorzystać. Ważne jest także to, aby to instruktor-reżyser, swoim przykładem, potrafił porwać uczestników-aktorów do pracy na scenie. Jeżeli sam ma obawy i niechęć do stanięcia przed ludźmi i zaprezentowania siebie, swoich umiejętności, swojej roli, przekaże tylko tyle że scena jest paraliżującym stresem. Instruktor-reżyser powinien być wsparciem i rozumieć stres towarzyszący prezentacjom scenicznym, zarówno wykorzystać go do wzmocnienia pozytywnego.

„W aktorstwie trzeba mieć przed oczyma, że nie wolno grać, tylko starać się być sobą.”  Daniel Olbrychski

                                                                                                          Eliza Cyfra

„Usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych” - spotkanie informacyjne

Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością. (Jan Paweł II)

W dniu 10.10.2016 r. w Lublinie odbyło się spotkanie informacyjne odnośnie projektu „Usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych” realizowanego przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Podczas spotkania zostały omówione poniższe zagadnienia:

1. Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych;
2. Informacje o Polskim Stowarzyszeniu na Rzecz Osób Niepełnosprawnych Koło;
3. Ogólne informacje o projekcie;
4. Opis każdego etapu projektu;
5. Praca indywidualna i indywidualne konsultacje nad wnioskami i pomysłami wnioskodawców.

Wnioski o finansowanie testowania innowacji społecznych mogą składać osoby (osoby fizyczne, grupy nieformalne) lub podmioty (stowarzyszenia, fundacje, etc.) mające pomysł na innowację społeczną w zakresie usług opiekuńczych dla osób niepełnosprawnych, w szczególności odpowiadające na poniższe zagadnienia:

• Potrzeba wsparcie rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych intelektualnie, zwłaszcza po zakończeniu udziału tych ostatnich w systemie edukacji.
• Usługi opiekuńczo-asystenckie w miejscu zamieszkania dla niepełnosprawnych osób dorosłych, pozbawionych wsparcia ze strony rodziny (aby uniknąć umieszczenia
  w instytucjonalnych formach opieki, np. DPS).
• Usługi asystenckie dla osób z niepełnosprawnością w zakresie wybranych czynności z życie społecznego i obywatelskiego.

Podczas spotkania została omówiona procedura składania wniosków i wnioski o finansowanie testowania innowacji społecznej dla osób fizycznych oraz podmiotów prawnych. Na każdym etapie potencjalny grantobiorca ma zapewnione wsparcie, które może uzyskać podczas spotkania informacyjnego, konsultacji indywidualnych oraz konsultacji on-line (innowacje@psoni.org.pl) oraz infolinię  telefoniczną – 22 848 03 44.

Etapy otwartego konkursu ofert „Usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych”:

1. Ogłoszenie konkursu na innowacje społeczne – składania wniosków o dofinansowanie: wrzesień – listopad 2016;
2. Ocena formalna i merytoryczna złożonych wniosków. Wybór 44 innowacji: grudzień 2016- luty 2017;
3. Opracowanie i rozwinięcie pomysłu innowacyjnego – 44 innowacje: luty – kwiecień 2017;
4. Zawarcie umów z grantobiorcami – minimum 35 grantobiorców otrzymuje środki na testowanie innowacji społecznych: kwiecień 2017;
5. Testowanie innowacji społecznych poprzez minimum 35 grantobiorców: od maja do października 2017;
6. Ewaluacja innowacji społecznych – od listopada 2017;
7. Opracowanie ostatecznej wersji przetestowanych 7 innowacji społecznych gotowych do upowszechnienia na szeroką skalę wraz z instrukcją wdrożeniową: do stycznia 2018;
8. upowszechnienie siedmiu wybranych innowacji społecznych oraz włączenie tych innowacji do polityki i szerokiej praktyki: luty – maj 2018.

Uczestnicy spotkania zapoznali się także z kartą oceny formalnej oraz kartami ocen merytorycznych. Kryteria formalne mają za zadanie wstępne sprawdzenie poprawności innowacji społecznej oraz weryfikację potencjalnych grantobiorców. Oceny dokonuje dwóch niezależnych członków komisji. Mogą oni wezwać do uzupełnienia braków formalnych. Pozytywna ocena formalna skutkuje skierowaniem wniosku do oceny merytorycznej.

W pierwszym etapie oceny merytorycznej brane są pod uwagę następujące kryteria:

• kryterium rzeczywistych potrzeb;
• kryterium relacji pomysł-możliwość wdrożenia;
• kryterium efektywności wykorzystywanych zasobów;
• kryterium potencjału do działania;
• kryterium nowatorstwa.

Powyższe kryteria będą punktowane w skali 0-10 przez dwóch niezależnych członków komisji. Gdy wniosek otrzyma minimum 75 punktów (na 100 punktów)jest kierowany do drugiego etapu oceny merytorycznej.

            Ocena w II etapie zostanie przeprowadzona w toku bezpośrednich spotkań potencjalnych grantobiorców z członkami komisji oceniającej. Każdy będzie musiał przedstawić krótką 15-minutową prezentację swoich pomysłów na innowacje społeczne oraz prezentacje swoich organizacji i dotychczasowych działań. W tym etapie brane będą pod uwagę następujące kryteria:

• kryterium potencjału do działania;
• kryterium potencjału do włączenia;
• kryterium potencjału do upowszechnienia.

Dla wybranych 44 granotobiorców operator {PSONI) przewidział wsparcie doradcze i eksperckie. Wsparcie to ma charakter obligatoryjny i ma celu:

• przygotowanie pomysłów do wdrożenia na innowację społeczne do wdrożenia;
• określenie wskaźników testowania innowacji i ich mierników, na podstawie których będzie dokonywanie rozliczenia grantów;
• weryfikację racjonalności i efektywności kosztów przedstawianych pomysłów..

Wsparcie odbywać się będzie w następujących aspektach:

1. seminarium wdrożeniowe (4 seminaria w 4 makroregionach);
2. konsultacje eksperckie (7 godzin: prawne, finansowe, organizacyjne, itp.);
3. Coaching (2 sesje po 2 godziny);
4. opracowanie planu zaangażowania grup docelowych i intersariuszy
   w testowanie;
5. wsparcie w opracowaniu innowacji społecznej (5h. Dla każdego podmiotu).

W wyniku udzielonego wsparcia doradczego i eksperckiego zostanie opracowana „specyfikacja innowacji społecznej”, która jest kluczowym dokumentem opisującym:

• opis koncepcji innowacji społecznej,
• proces testowania innowacji społecznej – przebieg zaplanowanych działań oraz czas ich wykonywania (maks. 6 m-cy),
• koszty testowania innowacji społecznej, (maks. 60 tyś. zł),
• wskaźniki, na bazie których następowało będzie rozliczenie innowacji społecznej,
• zaangażowanie interesariuszy i środowiska lokalnego w testowanie innowacji społecznej (empowerment),
• analizę ryzyka procesu testowania,
• zasoby grantobiorcy, które zaangażowane zostaną w testowanie,
• wymogi prawne i organizacyjne, które uwzględnione w toku testowania innowacji społecznej.

O czym warto pamiętać składając wniosek o dofinansowanie innowacji społecznej:

1. Równość szans kobiet i mężczyzn – warto uwzględnić różną sytuację kobiet i mężczyzn;
2. Dostępność informacji o innowacji społecznej, dostępność samej innowacji dla osób niepełnosprawnych (prawo do uczestniczenia i korzystania);
3. Przy opisie problemu nie należy posługiwać się dużą ilością danych statystycznych dotyczących problemu;
4. Opis problemu powinien być dostosowany do skali i specyfiki innowacji. Nie należy opisywać wszystkich problemów osób niepełnosprawnych, ich otoczenia;
5. Ważniejszy jest ciekawy pomysł na innowację społeczną niż „dobrze wypełniony technicznie” wniosek;
6. Warto się zastanowić nad pomysłem na działania, a nie od razu przystępować do pisania wniosku.

                                                                                                          Eliza Cyfra

Święto Pieczonego Ziemniaka

„Nie ma na świecie nic równie potężnego jak pomysł, którego czas właśnie nadszedł” Wiktor Hugo

Rada Rodziców, Dyrekcja, Grono Pedagogiczne oraz Uczniowie Szkoły Podstawowej im. Jana Brzechwy w Dratowie w dniu 2 października 2016 r. byli organizatorami festynu „ŚWIĘTO PIECZONEGO ZIEMNIAKA”.

Bębnoludy

Imprezie w plenerze towarzyszyła przepiękna pogoda i bardzo duże zainteresowanie mieszkańców. Festyn rozpoczęła, witając wszystkich, dyrektor szkoły pani Katarzyna Hałas. Po powitaniu Pani dyrektor, uczniowie szkoły przekazali na ręce kierownika WTZ w Janowicy pieniądze uzyskane ze sprzedaży figurek gipsowych wykonanych w warsztacie podczas kiermaszu szkolnego.Z kolei uczestnicy warsztatu przekazali na ręce Pani dyrektor, Pani pedagog Justyny, Pani Katarzyny Sażyńskiej i Pani Agnieszki Hijek prace wykonane podczas zajęć.

Maria Lisek-Zięba, Katarzyna Sażyńska, Agnieszka Hijek

W programie festynu były występy:

- Integracyjny występ uczniów Szkoły Podstawowe im. Jana Brzechwy  w Dratowie wraz z zespołem „Bębnoludy” - uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy

- Pokazy Grupy Zaelektryzowani pt. „Naukowa epidemia, czary mary i alchemia”

Następnie zabawy z helem, degustacja potraw ziemniaczanych, konkurs klasowy na kompozycję przestrzenną pt. „Idzie jesień, plony niesie, zabawy integracyjne.

Występ uczestników WTZ, uczniów, nauczycieli i księdza

Integracyjny występ uczniów Szkoły Podstawowej im. Jana Brzechwy w Dratowie wraz z zespołem „Bębnoludy” - z Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy był efektem nawiązanej współpracy ze szkołą i realizacji przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym obecnie Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie projektu   „Knowledge is power – Wiedza to potęga”. W ramach programu Tesco - Sp. z o.o  i Fundacji Tesco Dzieciom.

Celem projektu jest integracja poprzez wzajemną naukę - wykorzystywanie swoich umiejętności, dzielenie się nimi z innymi. Połączenie trzech grup: dzieci, osób niepełnosprawnych i seniorów to wzajemna nauka, wykorzystanie i przekazywanie wiedzy w zakresie edukacji ekologicznej, artystycznej .

Kiermasz prac uczestników WTZ

Realizacja programu społecznego Tesco - Sp. z o.o  i Fundacji Tesco Dzieciom to wyjście z  utartych schematów, zmiana myślenia, edukacja  i wielka integracja. Uczniowie podczas zajęć w projekcie uczyli się wytwarzania podpałki ekologicznej, gry na instrumentach perkusyjnych poznali funkcjonowanie warsztatu i uczestników. Prezentacja zdobytych umiejętności podczas festynu zyskała bardzo duży aplauz zebranych, brawom nie było końca. Występ uczniów,  niepełnosprawnych porwał wszystkich do zabawy. Wędrówka muzyczna z melodiami świata bardzo się podobała zebranym. Oczywiście do gry włączeni zostali mieszkańcy Dratowa i nie tylko. Bardzo cieszy nas udział w festynie przedstawicielek marketu Tesco z Łęcznej z ul.Chełmskiej w osobach p. Katarzyny Sażyńskiej i p. Agnieszki Hijek. Dziękujemy Wam  wszystkim za wspieranie a p. Kasi i p. Agnieszce za wspólnie spędzony czas.

Zabawy integracyjne dotyczyły nie tylko uczniów, tu się wszyscy integrowali. Pokazy Grupy Zaelektryzowani pt. „Naukowa epidemia, czary mary i alchemia” to uświadomienie, edukacja w zakresie działań związanych z otaczającym nas powietrzem, tlenem działaniami i skutkami zabaw z gazem itp. 

Degustacja potraw ziemniaczanych, oj czego tam nie było. Jak na święto przystało ziemniak był w roli głównej. Pyszności było co nie miara, każdy mógł nie tylko degustować ale najeść się do syta.

Bębnoludy i panie z marketu TESCO w Łęcznej

Konkurs klasowy na kompozycję przestrzenną pt. „Idzie jesień, plony niesie” pokazał niesamowite zdolności i pomysłowość uczniów podczas wykonywania prac konkursowych z warzyw, kwiatów, owoców.

Współpraca ze szkołami zaczęła się od  akcji Grupy „PaT” (Profilaktyka a Ty ) z Gimnazjum Publicznego w Ludwinie, od akcji zbierania rolek dla potrzeb WTZ pod hasłem „Ludzie pomagajcie ludziom”. Następna szkoła i akcja „Wiosennego spotkania z profilaktyką przygotowanego przez grupę profilaktyczną PaT  ze Spiczyna, kolejne szkoły to Milejów, Dratów, przedszkole z Łęcznej, zakłady pracy i urzędy. Inicjatorka tych pięknych akcji to pani pedagog Justyna Miksiewicz-Zoch, z którą jesteśmy mocno zaprzyjaźnieni. Dziękujemy Ci Justyno za otwartość i zachęcanie do działań innych.

 

„ŚWIĘTO PIECZONEGO ZIEMNIAKA” to wiele przeprowadzonych rozmów, świetna  zabawa. Dziękujemy za wspólnie spędzony czas.

„Prawdziwie wielcy ludzie wywołują w nas poczucie, że sami możemy stać się wielcy”  Mark Twain

Maria Lisek-Zięba 

Dzień chłopaka w Janowicy

„Każdy taniec jest odkryciem nas samych”  Martha Graham

W dniu 30.09.2016 (piątek) uczestniczki Warsztatu Terapii Zajęciowej postanowiły zrobić swoim kolegom niespodziankę z okazji dnia chłopaka.

Łukasz otrzymuje prezent z okazji dnia chłopaka

 Już od samego rana ten dzień był inny niż wszystkie. Część uczestników udała się na dwór z panem Pawłem i panią Sylwią, aby pograć w piłkę, następnie zaś odbyła się dyskoteka.

Pierwsze pląsy w rytm muzyki

  Uczestniczki zadbały o wystrój sali oraz przygotowały małą niespodziankę. Każdy chłopak otrzymał tabliczkę czekolady oraz breloczek do kluczy. Po uroczystym wręczeniu podarków rozpoczęła się dyskoteka w rytmie disco. Nie zabrakło jednak znanych i lubianych przebojów takich jak: „Jedzie pociąg”, „Czerwone korale”, „Zorba”, „Hands up” czy „Hej sokoły”. Tańczono w parach, jak i w wielkim okręgu, czy też tworzone były korowody. Każdy mógł zaprezentować swoje umiejętności na parkiecie. Jeden z uczestników, Łukasz J. próbował swoich sił w breakdance’sie, co spotkało się z ogromnym uznaniem reszty uczestników. Zabawa skończył się przed południem.

„Jedzie pociąg z daleka...”

 „Ruch może zastąpić wszystkie lekarstwa, ale żadne lekarstwo nie jest w stanie zastąpić ruchu”   Tissot

 Eliza Cyfra

Usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych

Polskie Stowarzyszeniem na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną (PSONI) w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 realizuje projekt „Usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
Głównym celem projektu jest wykorzystanie 7 innowacyjnych pomysłów na rzecz poprawy skuteczności usług opiekuńczych dla osób niepełnosprawnych (OzN) na terenie całego kraju w okresie od 01.09.2016 r. do 31.05.2018 roku.
W trakcie realizacji projektu operator prowadzić będzie następujące działania:

• nabór potencjalnych grantobiorców poprzez otwarty konkurs,
• udzielenie wsparcia merytorycznego w przygotowaniu innowacji społecznych do testowania,
• udzielenie grantów w wysokości do 60 000 złotych 35 grantobiorcom, na pokrycie kosztów testowania innowacji społecznych,
• wsparcie grantobiorców w testowaniu innowacji społecznych,
• upowszechnienie siedmiu wybranych innowacji społecznych oraz włączenie tych innowacji społecznych do polityki i szerokiej praktyki.

Kto może ubiegać się o środki na testowanie innowacji społecznych?

Potencjalnym grantobiorcą może być osoba prawna, osoba fizyczna lub grupa osób fizycznych mające innowacyjny pomysł dotyczący usług opiekuńczych dla osób zależnych. Potencjalni grantobiorcy uzyskają wsparcie finansowe i merytoryczne w przetestowaniu innowacji społecznej.

Jakie wsparcie można otrzymać?

Wyłonieni w otwartym konkursie grantobiorcy otrzymają wsparcie w postaci:
– wsparcia doradczego i eksperckiego w przygotowaniu innowacji społecznej do testowania,
– wsparcie finansowe w wysokości do 60 000 złotych na pokrycie kosztów testowania innowacji społecznej
– wsparcie w postaci doradztwa, coachingu, mentoringu i wymiany dobrych praktyk w trakcie testowania innowacji społecznej
– wsparcie w upowszechnieniu innowacji społecznej po zakończeniu testowania (wybrane innowacje społeczne)

Jakiej tematyki powinny dotyczyć innowacje społeczne?

– wsparcie rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych intelektualnie, zwłaszcza po zakończeniu udziału tych ostatnich w systemie edukacji. Poza systemem kształcenia formalnego brakuje miejsc opieki instytucjonalnej nad takimi osobami. Prowadzi to do sytuacji, w której opiekunowie osób niepełnosprawnych rezygnują z pracy zawodowej i życia osobistego na rzecz opieki nad nimi.

– usługi opiekuńczo — asystenckie w miejscu zamieszkania dla niepełnosprawnych osób dorosłych, pozbawionych możliwości wsparcia ze strony rodziny (aby uniknąć umieszczania w instytucjonalnych formach opieki np. DPS). W szczególności występuje potrzeba organizacji zabezpieczenia prawno-organizacyjnego dla osób zależnych na wypadek zniedołężnienia lub śmierci ich rodziców albo opiekunów, a także wprowadzania rozwiązań środowiskowych w tym zakresie.

–  usługi asystenckie dla osób z niepełnosprawnością w zakresie wybranych czynności z życia społecznego i obywatelskiego, np. dla osób niepełnosprawnych ruchowo, wzrokowo czy umysłowo, które są samodzielne w codziennych czynnościach samoobsługowych, ale z uwagi na swoje ograniczenia muszą szukać pomocy np. przy zapoznawaniu się z niektórymi dokumentami, ich redagowaniu, wypełnianiu formularzy urzędowych i innych czynnościach biurowych.

– inne, istotne problemy występujące w obszarze wsparcia osób niepełnosprawnych i ich otoczenia powiązane z tematem „usługi opiekuńcze dla osób niepełnosprawnych”.

Wnioskując o dofinansowanie należy opisać problem, na jaki ma odpowiadać innowacja społeczna.Zgodność projektu z tematem konkursu jest oceniana w toku oceny formalnej.

W jaki sposób można zgłosić swój pomysł?

W celu zgłoszenia swojego pomysłu należy:

• zapoznać się z zasadami naboru
• wypełnić wniosek i złożyć go poprzez generator

Źródło:  http://www.innowacje.psoni.org.pl/index.php/o-projekcie/ 

Olimpiada równych szans

"Życie polega na ruchu i ruch jest jego istotą."   Artuhr Schopenhauer

W dniu 28 września 2016 r. Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Milejowie było organizatorem "V OLIMPIADY RÓWNYCH SZANS". Wydarzenie miało miejsce w Szkole Podstawowej w Łańcuchowie.
Uczestnicy Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy – Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej (zmieniona nazwa) brali udział w konkurencjach  sportowych przygotowanych przez organizatora. Impreza dofinansowana była ze środków Województwa Lubelskiego.
Celem imprezy było promowanie aktywności fizycznej wśród osób niepełnosprawnych.
W konkurencjach  sportowych wzięły udział drużyny z: WTZ Janowica, Szkoła Podstawowa w Łańcuchowie, ŚDS Świdnik, ŚDS Milejów, WTZ Mełgiew, ŚDS Sawin, ŚDS Łęczna, WTZ Świdnik, PZAZ Łęczna, POW "Stacja Świdnik 2", POW "Przystań" Włodawa. Każda drużyna składała się z 5 osób w tym kapitana  drużyny. Skład  naszej drużyny: Magdalena Porębska - kapitan, Daniel Leus, Rafał Kamienobrodzki, Magdalena Kotowska, Katarzyna Piasecka.
 

Drużynom towarzyszyli kibice - koledzy, koleżanki z macierzystych placówek. Kibice bardzo aktywowali  i wspierali drużyny. Naszej grupie kibicowali Weronika Dobosz, Małgorzata Wnętrzak, Waldemar Bronisz oraz Marcin Rutkowski. Doping kibiców miał wpływ na wynik końcowy. Zawody sportowe rozpoczął marsz wszystkich drużyn w koło sali, następnie zostało przeprowadzone losowanie kolejności, w jakiej każda drużyna brała udział w rozgrywkach. Nasz kapitan Magda Porębska wylosowała nr 3. Pierwszą dyscypliną były kręgle fińskie, później bieg przełajowy z kijem hokejowym, rzut do celu oraz bieg z przeszkodami. Najtrudniejszą dyscypliną okazał się dla nas bieg przełajowy z kijem hokejowym, natomiast rzut do celu okazał się trafiony. Uczestnicy mieli za zadanie trafić piłką do kosza, każda osoba po jednym razie. Trzy rzuty były udane. 6 drużyn zajęło  pierwsze miejsce w tej dyscyplinie. Po podsumowaniu wyników wszystkich dyscyplin zajęliśmy 6 miejsce.

Po zakończeniu zawodów zostaliśmy zaproszeni na poczęstunek. Następnie wszystkie grupy otrzymały dyplomy, medale i upominki. Uśmiechnięci i zadowoleni wróciliśmy do Warsztatu, zmotywowani do dalszej pracy i pragnieniem zdobycia w przyszłym roku podium.

"Lenistwo to nic innego jak zwyczaj odpoczywania zanim się zmęczysz"  Jules Renard

Sylwia Majcher

M.Lisek-Zięba