Wędrówka z Szekspirem

„Jak cudowna jest miłość skoro cień miłości tyle bogactwa niesie i tyle radości"
Uczestnicy Zespołu „Figiel” z Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy, Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Łęcznej od 2 października „wędrują z Szekspirem” prezentując spektakl „Romeo i Julia”.
Pierwsza prezentacja, premierowa, odbyła się na IV Spotkaniach Teatralnych Osób Niepełnosprawnych Kałków-Godów. Zespół „Figiel” za swój występ zajął - I miejsce.  Kolejna prezentacja miała miejsce 14.10.2013r. dla pracowników Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Łęcznej w ramach obchodów Dnia Nauczyciela.

Dzień Edukacji Narodowej 2013 w Zespole Szkół nr 1 w Łęcznej po oficjalnych uroczystościach związanych z tym dniem miała miejsce prezentacja spektaklu „Romeo i Julia” dla uczniów, na zaproszenie dyrektora szkoły p. Andrzeja Grzesiuka.

"Nie poddawaj się rozpaczy. Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne."

Marzeniem uczestników zespołów „Figiel” , „Bębnoludy”- było aby spektakl, występy, podobały się innym, to już mamy z sobą, nie poprzestaniemy na tym ... Aby podobało się to co robimy innym, należy ciągle doskonalić to co już mamy i rozwijać się, iść dalej i dalej.
18.10. 2013r. w Starostwie Powiatowym w Łęcznej odbyło się spotkanie zorganizowane przez Dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Łęcznej mgr Elżbietę Kępka wraz z pracownikami. Spotkanie o charakterze organizacyjno - zapoznawczym. Na zebraniu obecny był Starosta Łęczyński Adam Niwiński, dyrektorzy i przedstawiciele szkół z terenu Powiatu Łęczyńskiego.
Spotkanie poprzedzone było częścią artystyczną w wykonaniu uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej, członków zespołu „Figiel” - spektakl „Romeo i Julia”, zespołu „Bębnoludy”- prezentacja na instrumentach perkusyjnych - muzyka świata, prezentacja muzyczna - Ł. Lisek.

 

 

Ciepłe słowa i podziękowanie za występy złożył na ręce kierownika WTZ - Starosta Łęczyński pan Adam Niwiński.
Na zaproszenie pani Marii Paryły dyrektor Szkoły Podstawowej im. Jana i Kazimierza Bogdanowiczów w Nadrybiu, miał miejsce występ - prezentacja twórczości obu zespołów i solisty. WTZ ze szkołą współpracują od kilka lat min. w zakresie wymiany kulturalnej, współudziału w spotkaniach organizowanych w szkole i WTZ, wymianą dobrych praktyk.

 

Po zakończonych występach pani dyrektor szkoły przekazała okolicznościowe podziękowanie i nie tylko ... Drodzy sąsiedzi, przyjaciele, pani dyrektor tak Was nazywamy od dawna, dziękujemy Wam za ...
„ Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają jak latać”.
Kolejna prezentacja miała miejsce w Zespole Szkół z Oddziałami Integracyjnymi im. 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Cycowie. Szkoła mieści się w niedalekiej odległości od WTZ w Janowicy.

Uczestnicy obu zespołów, solista zostali bardzo ciepło przyjęci przez uczniów szkoły, po zakończonych występach brawom nie było końca. Wszyscy świetnie się bawili, nie zabrakło wspólnego śpiewu.

„ To człowiek człowiekowi, najbardziej potrzebny jest do szczęścia”.

Zespół „Bębnoludy"

 

Bardzo cieszy nas fakt, że w czasie występów byli obecni dyrektorzy szkół, panie: Małgorzata Cybulska -wicedyrektor Zespołu Szkół w Cycowie - Szkoła Podstawowa, Violetta Marciniak - wicedyrektor Zespołu Szkół w Cycowie - Gimnazjum Publiczne i pan Zbiniew Rutkowski - dyrektor Zespołu Szkół z Oddziałami Integracyjnymi w Cycowie.

Oprócz braw, podziękowań, miłych komentarzy, nasi artyści zostali obdarowani przez pana dyrektora słodyczami.

„ Świat nie jest pełen obcych, lecz jest pełen ludzi czekających tylko na to,aby się do nich odezwać.”

 Efekt tego odezwania widać w relacji, rozmowy doprowadziły do wspaniałych spotkań ku radości obu stron.

Łukasz po występach , odpoczywa

Dwa arystokratyczne rody Capulettich i Montecchich dzieli konflikt - najpotężniejsze rodziny w mieście. Historię dramatu - tragicznej miłości kochanków z Werony napisał poeta – Wiliam Szekspir na bazie poematu Arthura Brooke'a "Romeus and Juliet". Dramat Szekspira mówi o uczuciach ludzkich, które nie ulegają zmianie w toku historii, o miłości i nienawiści, o rozpaczy i radości, o odkryciu sensu życia i pragnieniu śmierci. Miłość która połączyła Romea i Julię jest bardzo silna, gwałtowna, nie zważająca na żadne przeszkody, ale równie silna jest nienawiść dzieląca rodziny kochanków. Wieloletni spór między rodami zostaje zażegnany, ale zgoda jest okupiona najwyższą ceną - śmiercią młodych ludzi.
 „Przyjaciel, to ktoś kto zna piosenkę, która gra w Twoim sercu i gotów jest Ci ją zaśpiewać, kiedy sam zapomnisz słowa. Radość i miłość są skrzydłami wielkich przedsięwzięć.”
Mając to wszystko co w cytacie – Przyjaciela, Radość i Miłość, mamy wszystko by iść dalej ... Dziękujemy wszystkim którzy nas oglądali i oglądają. Dziękujemy za zaproszenia.
Johann Wolfgang Goethe - jest autorem cytatu ”Wiara jest miłością do tego, co niewidoczne, ufnością w to co niemożliwe i nieprawdopodobne”.
A ja pytam dlaczego niemożliwe i nieprawdopodobne.

 Maria Lisek-Zięba

Dwadzieścia lat minęło ...

W piątek tj. 8 listopada jako przedstawiciel Centralnej Komisji Rewizyjnej ZGPSOUU uczestniczyłam w  Jubileusz XX lecia Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym  Koło w Mielcu oraz Ośrodka Rehabilitacyjno – Edukacyjno – Wychowawczego.

PSOUU Koło w Mielcu

PROGRAM JUBILEUSZU:
UROCZYSTA GALA Z OKAZJI 20 – LECIA DZIAŁALNOŚCI godz. 11.00
Miejsce: Sala Widowiskowa Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu,
1. Przedstawienie działalności placówek prowadzonych przez PSOUU Koło w Mielcu.
2. Wręczenie dyplomów i statuetek.
3. Etiuda teatralna w wykonaniu pracowników OREW.
4. Spektakl „Z pamiętnika Elizy” w wykonaniu wychowanków i pracowników OREW.
Przewodnicząca Zarządu Koła p.Ewa Bauer (pełni tę funkcję od niedawna), przybliżyła uczestnikom gali najważniejsze fakty z dotychczasowej działalności. Mówiła „ta uroczystość jest dla nas niezwykle ważna – tym bardziej czuję się wyróżniona, że mogę tutaj dzisiaj być”

goście

Przewodnicząca Koła złożyła podziękowania byłym przewodniczącym p. Władysławowi Betlej, p. Marianowi Kosowskiemu, p. Marianowi Kokoszka i p. Jackowi Piechocie.
Zarząd Koła uhonorował  2 osoby statuetkami „Niepokonany” za szczególną działalność na rzecz podopiecznych.
Nagrodzeni: p. Joanna Skopińska, p. Jan Bury.
Dyplomy honorowe wraz z „Kulą doskonałości” to podziękowania dla przedstawicieli instytucji, które wspierają placówki i Stowarzyszenie. Kolejne podziękowania trafiły do dyrektorów i pracowników placówek działających przy PSOUU.
Nagrodzeni: Urząd Miasta w Mielcu, Starostwo Powiatowe w Mielcu, Gmina Borowa.
To było święto wszystkich zaangażowanych- w pomoc tym, którzy szczególnie jej potrzebują: pracowników wszystkich szczebli, podopiecznych placówek, rodziców.
Wiele uwagi poświęcono ludziom zaangażowanym w rozwój placówek min pierwszym przewodniczącym, w tym szczególnie podkreślono zasługi p. Joannie Skopińskiej wieloletniej dyrektor OREW i wiceprzewodniczącej Zarządu. Przyczyniła się do tego, aby dzieci miały stworzone optymalne warunki rozwoju i poczucie pełnego szczęścia
Ośrodek Rehabilitacyjno – Edukacyjno – Wychowawczy kompleksowo zajmuje się opieką, rehabilitacją i terapią dzieci.
To było święto wszystkich zaangażowanych w pomoc tym, którzy szczególnie jej potrzebują.

Podczas gali 20-lecia PSOUU i OREW podopieczni zaprezentowali się w przedstawieniu teatralnym.

owacje po obejrzeniu spektaklu

„Tych chwil, emocji, ludzkiego ciepła nigdy nie zapomnę…”
Pierwsza z emocji, która bardzo mnie poruszyła to rozpoczęcie gali, wygaszone światła i żywy symbol loga stowarzyszenia z ludzi i lampionów. Kolejna emocja to spektakl „Z pamiętnika Elizy” zaprezentowany przez wychowanków i pracowników OREW (w roli głównej mama z córką – autorka tekstu ). Spektakl to samo życie matki i córki ich relacje , obserwacje radości i smutki ... . Mama Elizy poruszyła wszystkich dziękując publicznie po spektaklu swoim rodzicom, za pomoc kiedy została sama z Elizką ... .
Po części oficjalnej wszyscy przenieśli się do siedziby stowarzyszenia gdzie przy rytmach muzyki w wykonaniu uczniów miejscowej szkoły muzy wszyscy mogli obejrzeć wystawę prac, placówki.

Dopełnieniem uroczystości był bankiet przygotowany w jako sponsoring przez jeden z mieleckich hoteli – Iskierka.

Ponadto spotkałam się z Zarządem Koła członkami Komisji Rewizyjnej, rozmawialiśmy o dalszych planach, trudnościach, sprawach które są pierwszoplanowe (referendum) zmiana nazwy stowarzyszenia, loga.
Czas spędzony w Kole PSOUU w Mielcu minął bardzo szybko. Dziękuję wszystkim za spotkanie, emocje, wspólne rozmowy, dzielenie się doświadczeniami.
Koleżanki i koledzy życzę Wam spełnienia wszystkich waszych planów i dalszej satysfakcji z tego co robicie. Ewunia (przewodnicząca) życzę Ci  wytrwałości w tej społecznej pracy i zrozumienia wśród Zarządu Koła, pracowników a przede wszystkim wśród  najbliższych.
Miłym akcentem tego świętowania/spotkania było zaproszenie do udziału w Gali przedstawicieli Kół PSOUU z terenu woj.podkarpackiego.

„Marzenia które trwają zbyt długo, nigdy nie doprowadzą do celu”

Wasze marzenia zgodnie z tą myślą trwały i trwają krótko dlatego wierzę, że kolejne osiągniecie.

„Niektórzy patrzą na świat i pytają. Dlaczego?
Inni patrzą na swoje marzenia i pytają: Dlaczego nie?”

Rozbudowujcie i budujcie to co Macie, niech nie niszczy tego piękna zawiść, spory, ambicje.
Dwadzieścia lat za Wami a rzeczywistość i przyszłość przed Wami.

Maria Lisek-Zięba

Uczenie się poprzez działanie

Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Łęcznej zakończyło realizację zdania - 5-dniowych warsztatów artystycznych (plastyczne, bębniarskie) oraz dwu spotkań integracyjnych ( jedno w WTZ Janowica, drugie w PSOUU Koło Świdnik ) promujących realizowane zadanie. 

Zadanie z zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych realizowane było w ramach konkursu nr 2/2013 ogłoszonego przez ROPS Lublin. Tytuł zadania „Warsztaty aktywizacji społecznej osób niepełnosprawnych” „ Omnis ars naturae imitatio est – wszelka sztuka jest naśladowaniem natury ”.

Cel główny – „ Rozwój umiejętności i kompetencji społecznych oraz wzrost aktywności 25 osób niepełnosprawnych z powiatu łęczyńskiego i świdnickiego w wieku 16-50 lat „ został z nawiązką osiągnięty w warsztatach wzięło udział więcej osób niż planowano ( w muzycznych 3 osoby więcej, w plastycznych 2 osoby więcej) .

 Grupa warsztatowa -  bębniarska

Warsztaty bębniarskie to spotkanie z rytmem i wyjątkowymi instrumentami, jakimi są bębny pochodzące z Afryki - djembe. Djembe to bęben w kształcie kielicha lub klepsydry zrobiony z drewna, o membranie oryginalnie z koziej (wcześniej antylopiej) skóry. Djembe wynaleziony został na przełomie XII – XIII wieku. Wywodzi się z obszarów zachodniej Afryki, choć obecnie jest najbardziej rozpowszechnionym instrumentem etnicznym na świecie. Wirtuozów grających na Djembe, nazywa się w Afryce „mogobalu” lub „djembefola”, co oznacza dosłownie „człowiek grający na djembe”. Uczestnicy warsztatu dali  upust niespożytej energii, bawiąc się rytmem, muzyką i tańcem. Zabawa ruchem, pokazujemy proste układy choreograficzne, tańczymy z rekwizytami – różnymi dzwoneczkami. Towarzyszy nam energetyczna muzyka świata, warsztaty to zastrzyk pozytywnej energii i moc dobrej zabawy.

Drumming- wspólne granie na bębnach, to wyzwalanie radości poprzez grę. Zajęcia bardzo wciągają,  ciągle rodzi się nowy pomysł na scenariusz. Bębny bowiem odprężają, wyzwalają, wspólna gra na nich zbliża, rodzi przyjaźnie. Nie ma gotowego scenariusza na udane spotkanie, udany koncert - kończący warsztaty. Nie ma jednej metody, by przekazać innym coś cennego. Najpierw należy zachęcić, zainteresować a potem już czas zajęć ucieka błyskawicznie. Warsztaty bębniarskie to świetna zabawa w każdych warunkach: na powietrzu, nad wodą w sali ..... . Od pierwszego kroku/uderzenia zaczyna się rytm a po nim jest następny i następny....

Muzyka grana na bębnach łączy ludzi, jest ponad podziałami społecznymi i kulturowymi.
Gra na bębnach jest niebanalnym sposobem osiągnięcia stanu relaksu. Dzięki możliwości tworzenia muzyki, możemy lepiej poznać siebie, nabieramy przy tym inspiracji i sił do działania. Grając w grupie, uczyliśmy się empatii, słuchania innych oraz własnego rytmu.

Rytm płynie w każdym z nas od urodzenia, a bębny pomagają go tylko wydobyć.

Pozytywnych emocji, jakich doznajemy grając wspólnie na bębnach, nie da się opisać kilkoma słowami. Zachęcamy innych do spróbowania. Uderz w bęben poczuj rytm........

 Nasi beneficjenci nie chcieli się z nami rozstać, były osoby, które na spotkaniach integracyjnych wręcz skarżyły się, dlaczego nie mogli uczestniczyć w warsztatach. (wg projektu winno w nim wziąć udział 25 uczestników , w zajęciach każdego dnia było do 30 osób). Zainteresowanie tą formą pracy z osobami niepełnosprawnymi jest duże. Cieszymy się, że wniosek  konkursowy trafił w potrzeby, dotyczy to też warsztatu plastycznego prowadzonego metodą dekupage. 

Zagadnienia związane z warsztatem plastycznym:   - wybór odpowiednich preparatów do dekoracji - przygotowanie powierzchni szklanych, drewnianych itp. do dekoracji - praca z ręcznym przyklejaniem serwetki - malowanie farbą podkładową, malowanie tła. - komponowanie motywu i klejenie. - dekorowanie przedmiotów - różne zastosowanie serwetki w praktyce wycinanie, wydzieranie, oklejanie itd. - wykonywanie kolażu serwetkowego. - zastosowanie papieru klasycznego do oklejania całych powierzchni Technika Decoupage jest pracochłonna, dostarcza dużo radości, wzbudza podziw wśród przyjaciół i uważana jest za technikę dla koneserów decoupage.  Uczestnicy warsztatu wykonane przez siebie prace podczas zajęć warsztatowych, zabrali sobie ostatniego dnia  (po drugim potkaniu integracyjnym) na pamiątkę. Zabranie pracy to nie tylko pokazanie co zrobiłem/zrobiłam, ukazanie nabytych umiejętności ale i promocja projektu. „Sam fakt, że masz jakieś marzenia lub pragnienia oznacza,  że masz też odpowiednie zdolności do ich zrealizowania.” Pragnieniem naszych beneficjentów było zabranie prac i kontynuowanie zdobytych umiejętności. Prace zabrali a kontynuacja zdobytych umiejętności..... poczekamy na kolejny konkurs ...... Uczestnicy warsztatu plastycznego podczas zajęć Realizowane zadanie kończyły dwa spotkania integracyjne promujące projekt jedno z nich odbyło się w siedzibie koła w Świdniku drugie w WTZ Janowica. Świdnik Tomek ze Świdnika nie kryje wzruszenia po występnie „Bębnoludów” dziękuje za udział w warsztacie i chce jeszcze przyjeżdżać na  naukę . "Gdybyśmy tak każdego dnia na drogę naszego bliźniego rzucali jeden kwiatek, to drogi ziemi byłyby pełne radości.     Radość Tomka  i nie tylko jego była tak szczera, że chce się dalej kontynuować rozpoczęte dzieło. Wystawa prac Czasem do szczęścia nie trzeba wiele, wystarczy tylko skrawek malutki w promieniach słońca, a w sercu miłość, przyjaźń kwitnąca. Bo jedno i drugim ważne jest w życiu, by nie przebywać sercem w ukryciu, tylko radości dać wejść z ochotą, i nie wypełniać go tak tęsknotą. Za ciepłym słowem, czułym spojrzenie, miłym dotykiem i uniesieniem, by swe pragnienia rozwinąć chciało, i marzeń w nim nie brakowało…. Drugie spotkanie miało miejsce w WTZ Janowica (placówka PSOUU Łęczna), najpierw wszyscy mogli podziwiać wystawę prac, następnie była prezentacja muzyczna na instrumentach perkusyjnych, obiad i wspólna zabawa. Patrząc na bawiącą się młodzież czuliśmy, że mamy za sobą wykonany kawał dobrej pracy .   Uczestnicy o realizowanym zadaniu: Daniel – podobają mi zajęcia prowadzone przez  p. Marię, wolę grę na bębnach niż zajęcia plastyczne, każde uderzenie w bęben to wyrzucenie emocji. Fajnie, że przyjeżdżali do nas ze Świdnika, poznałem nowe osoby a i miałem swoją wielbicielkę, Asię. ( Asia ze Świdnika, chciała u nas zostać, Daniel to jej największa miłość). Piotr ze Świdnika – ja chcę jeszcze grać i uczyć się to takie inne  i fajne zajęcia , chcę do was przyjeżdżać, podoba mi się tu. Kasia ze Świdnik  – dzięki udziałowi w projekcie poznaliśmy z innej strony naszych podopiecznych ich dokładność i komunikatywność której wcześniej nie można było dostrzec. Warsztaty były dla mnie wyzwaniem, pierwszy  raz brałam udział w takich warsztatach. Bardzo mi się podobały zajęcia, jesteśmy zadowoleni tak jak nasi podopieczni. Darek – było super Robert – było z...........cie Tomek ze Świdnika – pani dlaczego nie ma dalej zajęć? Nie chce pani abym przyjechał.... Waldek – czasami mi nie wyszło myliłem się w graniu ale pani Maria mi tłumaczyła jak uderzać i kiedy w bęben i teraz już umiem , podobała mi się dyskoteka a  i super było jedzenie, mniam mniam. Ela – robiłam fajne dekoracje na szkle...  „Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twojego życia! Wracaj do nich, ilekroć w twym życiu wszystko zaczyna się walić”.  Rzeczywiście czas warsztatów to piękne dni, które na długo zostaną w pamięci. Phil Brosmans poprzez w/w cytat dał nam złotą radę  na problemy i smutki i w dodatku skuteczną. Naprawdę istnieje tylko jedna radość, obcowania z ludźmi. To obcowanie to wspaniałe chwile spędzone na byciu razem i uczenie się siebie nawzajem. Uśmiech to najkrótsza droga do drugiego człowieka. Nikt nie może tracić z oczu tego, czego pragnie. Nawet kiedy przychodzą chwile, gdy zdaje się, że świat i inni są silniejsi. Sekret tkwi w tym, by się nie poddać. I tego się trzymajmy. Maria Lisek-Zięba