Na zaproszenie Łęczyńskiego Stowarzyszenia Inicjatyw Społecznych przedstawiciel naszej organizacji brał udział w debacie społecznej „Trialog w codzienności”.
Łęczyńskie Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych jest realizatorem projektu pn. „Trialog w codzienności ” – partnerstwo na rzecz pokonywania barier w pełnym uczestnictwie w życiu społecznym i gospodarczym osób chorujących psychicznie i ich rodzin oraz partnerów życia społecznego na terenie Powiatu Łęczyńskiego.
Adresaci projektu to 16 liderów – osoby chore psychicznie, członkowie rodzin oraz wolontariusze przeszkoleni w zakresie animacji i partycypacji społecznej – integrujących 980 osób z chorobą psychiczną w tym członków rodzin z terenu powiatu łęczyńskiego.
Klub Rodzin ”Akacjowa”, Klub Wolontariatu 30 września 2014 w Hotelu Secession w Łęcznej podczas debaty społecznej „Trialog w codzienności” zainicjowały utworzenie partnerstwa na rzecz pokonywania barier w pełnym uczestnictwie w życiu społecznym i gospodarczym osób chorujących psychicznie. Partnerstwo miałoby zostać zawiązane z: przedstawicielami życia społecznego, samorządu, zdrowia, edukacji, bezpieczeństwa, kultury, biznesu, pomocy społecznej, ekonomii społecznej, wolontariatu, organizacji pozarządowych.
Debatę rozpoczęła Pani Anna Płoszaj – dyrektor Środowiskowego Domu Samopomocy –„człowiek orkiestra „ liderka wielu wspaniałych inicjatyw na terenie gminy, powiatu i nie tylko …
Prelegenci debaty:
Małgorzata Skórska – Poradnia Zdrowia Psychicznego w Łęcznej – „Nie tylko tabletka –terapia kompleksowa osób z zaburzeniami psychicznymi”
Paneliści:
Prof. dr hab. Marta Makara-Studzińska – Kierownik Zakładu Psychologii Stosowanej Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Burmistrz Łęcznej – Teodor Kosiarski
Wiceprzewodniczący Rady Gminy Łęczna – Krzysztof Matczuk
MOPS Łęczna – Ewa Studzińska
Klub Akacjowa Łęczna: Grażyna Pietrzak, Krystyna Skowronek, Teresa Roman, Lidia Grzechnik,
Prokurent Spółdzielni Socjalnej „Perfekcyjni” w Łęcznej – Anna Paszczyk
Moderator debaty : dr Hubert Kaszyński z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Droga do zdrowia – mówiła pani doktor Skórska – to system wsparcia: rodzina, pomoc społeczna, grupa sąsiedzka, organizacje, system opieki zdrowotnej. Zdrowie to dobrostan…
Pani G.P – „w domu czułam lęk, kontakt z ŚDS, odsłonięcie siebie, świadectwo o sobie , praca z terapeutami, lekarzami pozwoliło mi poradzić sobie z chorobą. Aktywizowanie, włączanie, to szansa wyjścia na prostą….”
Pani K.S – „ akceptacja przez innych to uzyskanie pewności, wartość siebie, otwarcie na innych. Córka z chwilą pojawienia się choroby została sama. Rodzice zaczęli walkę – praca od podstaw. Choroba córki wywróciła życie rodzinne, szukanie winnych, bunt, kontakt z ŚDS pozwolił ogarnąć wszystkie problemy. Córka teraz jest w dobrym stanie….”
Pani T.R – „ od zwątpienia do nadziei, choroba męża to koszmar, wywrócone do góry nogami życie rodzinne, szukanie przyczyn choroby męża, lęk, etykiety, stygmatyzowanie to istny koszmar dla rodziny. Pobyt w ŚDS, długotrwała terapia wyeliminowała w ponad 90% chorobę męża.”
Pani E.S, MOPS – „ osoby chore psychicznie mają niską samoocenę, one się boją. Należy połączyć wszystkie działania, powołać Centrum Wsparcia Społecznego, oferuję lokal w siedzibach MOPS. Wyjście na zewnątrz do środowiska pozwoli łamać stereotypy.
Pani K. S. – „ społeczeństwo wyśmiewa nas, eliminuje, potrzebne są spotkania, debaty, projekty dzięki którym możemy się rozwijać. Działanie podejmowane w małym mieście jakim jest Łęczna to krok prowadzący do zmian”.
P. Teodor Kosiarski, burmistrz Łęcznej– „ świąt możemy mieć kilka, chciałbym aby działania na rzecz chorych psychicznie były prowadzone codziennie, cyklicznie. Widzę potencjał w powstających Spółdzielniach Socjalnych one dają szansę. Dobrze by było aby takie podmioty otrzymywały zlecenia na wykonywanie prac na zmienionych zasadach (bez przystępowania do przetargów). Społeczeństwo winno mieć potrzebę działania na rzecz innych, chcemy pomóc”.
Głos z sali – „pamiętajmy o wartościach chrześcijańskich patrząc na osoby chore psychicznie. Człowiek który choruje musi się o coś oprzeć…”
Pani B.H – „my chorzy szukamy wsparcia, oparcia w rodzinie, ale nie zawsze rodzina jest w stanie wesprzeć osobę chorą psychicznie. Stygmatyzowanie ma miejsce nie tylko wśród zwykłych osób/obywateli. Z dyskryminacją, stygmatyzacją spotykamy się w urzędach, ba nawet wśród lekarzy, przechodzimy nie raz istne piekło. Środowiskowa tolerancja, akceptacja jest bardzo ważna.”
Pani K. B. KUL – „ … słuchając wypowiedzi, wszyscy chcemy pomóc, deklaracja: tu lokal, tu oferta finansowa, wyjście do środowiska, ojcowskie spojrzenie. Podejmijmy działanie. Stworzenie Partnerstwa Lokalnego na rzecz osób chorych psychicznie, wyznaczmy cel i idźmy krok za krokiem do niego, to będzie takie moje, takie nasze – UMOJENIE.”
Dr Hubert Kaszyński, UJ Kraków – podsumowując dyskusję zauważył, zresztą nie tylko on, jak wiele ciepłych słów skierowanych było pod adresem pani Ani Płoszaj, pracowników ŚDS. Osoby które mówią własnym głosem o tym co jest dla nich ważne, co ich rani to wielki krok do normalności. Cisza panująca na sali podczas całej debaty, porusza… deklaracje składane ze strony władz samorządowych to dobry kierunek…
p. Ania Płoszaj – „Nic nie dzieje się za sprawą jednej osoby, nie jest przypadkiem, że spotykamy się w tym miejscu i w spotkaniu bierze udział ponad 100 osób, przedstawicieli różnych instytucji, organizacji itp. Ważna jest przestrzeń, autorytety, klimat do budowania relacji. Mamy wiele energii i jesteśmy w stanie zrobić wiele. Aby system zadziałał musi być też wsparcie finansowe. Aby działać potrzebny jest dialog i wspólna praca. Zapraszam do cyklu spotkań Partnerstwa na rzecz pokonywania barier w pełnym uczestnictwie w życiu społecznym i gospodarczym osób chorujących psychicznie i ich rodzin.”
Zakończenie debaty uwieńczył obiad i rozdane deklaracje przystąpienia do Partnerstwa na rzecz pokonywania barier w pełnym uczestnictwie w życiu społecznym i gospodarczym osób chorujących psychicznie i ich rodzin.
Wspaniale jest mieć miliard dolarów czy być bogatym,
ale znacznie ważniejszym jest zdrowie,
znacznie ważniejsza jest rodzina,
zdrowie i rodzina zawsze winna być na pierwszym miejscu.
M. Lisek-Zięba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz