Pomóż nam wybudować mieszkania chronione

Pomóż nam wybudować mieszkania chronione

wtorek, 27 czerwca 2017

200 lat parafii ... i bierzmowanie

" Przyjmij znamię daru Ducha Świętego..."


24 czerwca o godz. 12.00 w Łańcuchowie ksiądz arcybiskup Stanisław Budzik celebrowal uroczystą Eucharystię z racji odpustu parafii ku czci Św. Jana Chrzciciela oraz jubileuszu 200-lecia konsekracji miejscowego kościoła. Podczas mszy świętej udzielił sakramentu bierzmowania 61 osobom z parafii i spoza niej. Wśród tej grupy było cztery osoby z Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy : Magda Porębska, Barbara Piskorska, Arleta Matuszak i Agata Skrajnowska. Uczestniczkom z warsztatu towarzyszyli instruktorzy, kierownik placówki oraz znajomi.

Bierzmowanie – jeden z siedmiu sakramentów w Kościołach katolickich, starokatolickich, prawosławnych. Bierzmowanie(łac. confirmatio) jest to zatem podtrzymywanie, umacnianie wiary. Ważną osobą na bierzmowaniu jest świadek. Jest on świadkiem umocnienia wiary bierzmowanego. Kładzie on prawą dłoń na prawym ramieniu bierzmowanego.


" Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi… tej ziemi! "
- Św. Jan Paweł II

W homilii ksiądz arcybiskup wspominając patrona parafii powiedział :

"... Św. Jan Chrzciciel to człowiek heroicznej odwagi, nieznający kompromisów ze złem, gotów zapłacić za wierność najwyższą cenę, cenę życia " .

Jubileusz konsekracji kościoła skłania ku refleksji aby te świątynie nie były puste. Zwracając się do kandydatów do sakramentu bierzmowania ks. arcybiskup powiedział: "... Droga młodzieży. Wy przejmujecie depozyt wiary. Od was zależy czy te świątynie nie będą puste..."


Przed udzieleniem sakramentu bierzmowania ksiądz arcybiskup zwrócił się do kandydatów z zapytaniem: „Droga młodzieży. Powiedzcie wobec zgromadzonego tu Kościoła jakich łask oczekujecie w tym sakramencie?”
Wszyscy zgodnie odpowiedzieli: Pragniemy aby Duch Święty, którego otrzymamy umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i postępowania według jej zasad.



"A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boga wypełnia nasze serca przez Ducha Świętego, który jest nam dany." - Rz5,5

Jeśli pozostaną wierni temu oczekiwaniu możemy być pewni, że nasze świątynie nie pozostaną puste. Cieszymy się, że wśród tej młodzieży były także uczestniczki naszego warsztatu, które w wielkim skupieniu lecz bardzo szczęśliwe, przyjęły Sakrament Dojrzałości Chrześcijańskiej jakim jest Bierzmowanie.


Uczestniczkom warsztatu w tym ważnym dniu towarzyszyli : Pani Kierownik– Maria Lisek-Zięba, Rodzice, Instruktorzy oraz Uczestnicy.

Kościół parafialny pod wezwaniem świętego Jana Chrzciciela został wybudowany w latach 1812-1817 przez Józefa i Annę Suffczyńskich w stylu barokowo-klasycystycznym z elementami neogotyckimi. Kościół posiada ołtarz główny w stylu późnobarokowym z pierwszej połowy XIX wieku, cztery ołtarze boczne, otwory okienne zamknięte łukiem półkolistym oraz chór wsparty na trzech arkadach. Obok znajdują się dwie murowane dzwonnice. Całość ogrodzona jest murem z żelazną bramą. Patron Jan Chrzciciel uważany jest za proroka trzech religii: Chrześcijaństwa, Islamu i Mandaeanism-u. Jest zwiastunem Jezusa Chrystusa i tworzy połączenie pomiędzy Starym i Nowym Testamentem, dlatego uznawany jest za ostatniego z proroków Starego Testamentu oraz pierwszego świętego Nowego Testamentu. Wszystkie cztery Ewangelie mówią, że Jan przyszedł jako prorok, aby przygotować drogę Jezusowi Chrystusowi.

Dziękujemy proboszczowi Parafii ks. Tomaszowi Konstanciukowi za przygotowanie naszych uczestników do Bierzmowania, za zrozumienie i wielkie serce.

W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz samorządowych z terenu powiatu oraz wielu księży zaprzyjaźnionych z Parafią.



Natalia Kowal

Maria Lisek-Zięba

czwartek, 22 czerwca 2017

Projektowa mobilizacja i nauka

Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej z wielkim rozmachem realizuje projekt „Super naturalnie - nie jestem sam ” w społecznościowym Programie drugiej edycji „Decydujesz, pomagamy”.

„Nauka jest niezmierzonym morzem dobrej wody. Im więcej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony.”

"Super naturalnie - nie jestem sam"- to edukacja trzech grup społecznych. Wzajemna nauka, wymiana doświadczeń, dzielenie się umiejętnościami, przykład integrowania środowisk. Projekt zakłada 3 cykle - 2 dniowych warsztatów dla 34 osób niepełnosprawnych, 10 seniorów, 16 uczniów ze szkół powiatu łęczyńskiego.


Projekt cieszy się dużym zainteresowaniem szkół, wzięło w nim udział więcej uczniów niż zakładał projekt. Biorą w nim udział uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Nadrybiu, Piasecznie, Dratowie, Gimnazjum Publicznego w Ludwinie, w sumie ponad 100 uczniów.


„Każda sztuka jest naśladowaniem natury”

Zajęcia : muzyczne - nauka tańca, gra na instrumentach perkusyjnych.
Zajęcia ekologiczne - w sferze pozyskiwania surowców wtórnych, ochrony środowiska, wytwarzania podpałki do rozpalania w piecu, grillu, kominku.


Zajęcia prowadzone są przez 3 trenerów.

Super naturalnie - nie jestem sam to wykorzystanie potencjału ludzkiego, surowców wtórnych, to korzyść w ochronie środowiska, działając, łącząc się z innymi nie jest się samotnym.


Dziękujemy wszystkim którzy nas wspierali i kibicowali nam, a w szczególności paniom ze sklepu Tesco w Łęcznej przy ul. Chełmskiej 29: Monice Cielebąk, Katarzynie Sażyńskiej, Agacie Lenarcik, Agnieszce Hijek. Szczególne podziękowanie dla pani Justyny Miskiewicz-Zoch za akcje wśród uczniów i mobilizowanie ich do zbierania rolek po papierze toaletowym ze szkół w Piasecznie, Dratowie, Ludwinie.


Maria Lisek-Zięba 


środa, 21 czerwca 2017

Portugalskie rozwiązania

Decyzją Komisji Rekrutacyjnej z dnia 03.02.2017 r. przewodnicząca Zarządu Koła Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej p. Maria Lisek-Zięba uczestniczyła w wizytach studyjnych w organizacjach pozarządowych w Portimao, Lagoa w Portugalii w ramach projektu „Polityki publiczne europejskiej jakości".

Projekt realizowany był przez 4 partnerów. Osoby z lubelskiego (dwie) zakwalifikowane zostały przez Ośrodek Wspierania Organizacji Pozarządowych w Białymstoku.

Grupa pod siedzibą organizacji zajmującej się sportem dla osób niepełnosprawnych – karate


Partner nr 1 uczestnicy z województw: mazowieckie, łódzkie, wielkopolskie, podkarpackie.

Partner nr 2 uczestnicy z województw: lubelskie, małopolskie, podlaskie, świętokrzyskie.

Partnera nr 3 uczestnicy z województw: dolnośląskie, lubuskie, opolskie, śląskie.

Partner nr 4 uczestnicy z województw: kujawsko-pomorskie, pomorskie, zachodniopomorskie, warmińsko-mazurskie.

Zgodnie z §6 Regulaminu rekrutacji i uczestnictwa w projekcie przed wyjazdem zagranicznym przeprowadzona została diagnoza - spotkania indywidualne z ekspertem ds. diagnozy. Dla osób z lubelskiego prowadziła je pani Ewa Jasińska. Diagnoza dotyczyła opracowania:

  1. Indywidualnego Programu Mobilności Ponadnarodowej.
  2. Indywidualnej Diagnozy zasobów, kompetencji zawodowych i osobistych uczestnika projektu „Polityki publiczne europejskiej jakości.
  3. Diagnozy w zakresie potencjału w zakresie predyspozycji osobistych.
  4. Samooceny predyspozycji w zakresie pracy z zespołem/ grupą.
  5. Samooceny w zakresie predyspozycji osobowościowych uczestnika projektu.
  6. Diagnozy środowiska lokalnego.
  7. Oczekiwania uczestnika projektu i Instytucji Wysyłającej dotyczące udziału w projekcie.
  8. Rekomendacje do Indywidualnego Planu Mobilności Ponadnarodowej – wypełnia Doradca.

Diagnoza w zakresie osobowości przeprowadzona została na podstawie opracowania p.Anity Kowalskiej - Komentarz/”Kod kolorów – typy osobowości zaszyfrowane w kolorach” - T. Hartman. Uczestnik projektu wybiera spośród czterech opisów typów osobowości opis, z którym najbardziej się identyfikuje.

U seniorów 

Uczestnicy projektu delegowani byli przez swoje macierzyste organizacje z którymi podpisane były umowy uczestnictwa w projekcie pn.: „Polityki publiczne europejskiej jakości” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego z Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, Oś Priorytetowa IV „Innowacje społeczne i współpraca ponadnarodowa”, Działanie 4.2 „Programy mobilności ponadnarodowej”. Grypę stanowili przedstawiciele organizacji pozarządowych, samorządu, wolontariatu, ludzi nauki i biznesu. Uczestnicy Projektu mieli zapewnione: bilety na samolot w obie strony, hotel ze śniadaniem, kieszonkowe na dojazdy z lotniska do hotelu i z powrotem, wyżywienie, dojazdy do odwiedzanych organizacji, pełne ubezpieczenie.

Lot z Warszawy 12 czerwca do Faro z przesiadką w Brukseli przyniósł trzem osobom niespodziewane przeżycia. Ich bagaże nie doleciały do Faro, zostały w Brukseli. Interwencja przyniosła pozytywny skutek, na drugi dzień bagaże dotarły do właścicieli. Powrót z Faro do Warszawy 17 czerwca był z przesiadką w Lizbonie, oczywiście samolot miał opóźnienie ponad godzinę, ale za to bagaże dotarły wszystkie :)

Miejscem docelowym naszej podróży była przepiękna miejscowość Portimao. Tam mieszkaliśmy i tam odbywały się nasze spotkania. Przedstawicielka organizacji goszczącej nas spotkała się z nami pierwszego dnia w hotelu (w którym część grupy nocowała) Santa Catarina. Tam nastąpiło poznanie grupy i omówienie programu pobytu - cyklu spotkań w organizacjach.

Oprócz spotkań był czas na zwiedzanie, odpoczynek nad Atlantykiem, zakupy itd... 


Podsumowując, wyjazd oczywiście był bardzo udany, miałam możliwość nawiązania kontaktów, poznania innych organizacji i ludzi pracujących w różnych instytucjach. Na podstawie informacji, które uzyskaliśmy w trakcie spotkań z przedstawicielami organizacji portugalskich, stwierdzam, że działania na rzecz osób niepełnosprawnych i organizacji są różnorakie w zależności od miejsca zamieszkania i działań organizacji. W miejscach, które odwiedziliśmy najczęściej jest to zapewnienie organizacji lokalu, opłacenie mediów, pokrycie wynagrodzenia trenera i osoby kierującej organizacją. Osoby niepełnosprawne nie mają takich świadczeń jak u nas w Polsce – zasiłek pielęgnacyjny, renta socjalna. Bardzo niechętnie chcą podejmować inicjatywy, wolą pozostawać w domu. Małymi kroczkami następują zmiany w myśleniu i postawach osób niepełnosprawnych.


Piękne oleandry

Podczas pobytu opieką otoczyli nas Sylwia Frączek (Polka) oraz Marta i Bruno (Portugalczycy) z drużyny DYPALL - ( Developing Touth Participatiom at Local Level).

Celem całego projektu było zwiększenie kompetencji oraz jakości i efektywności działania 560 pracowników/pracowniczek instytucji odpowiedzialnych za kreowanie i/lub wdrażanie polityk publicznych na szczeblu lokalnym w zakresie: współpracy administracji z ngo, wsparcia przedsiębiorczości społecznej lub prowadzenia konsultacji społecznych. Uczestnicy wyjazdu dzięki udziałowi w projekcie mieli możliwość poznać nowe metody i techniki pracy, wymienić się doświadczeniami z innymi osobami pracującymi w podobnym obszarze w kraju UE – Portugalia.

Jak przystało na polskie zwyczaje na ręce opiekunek pań Sylwii i Marty przekazane zostały drobne upominki (słodycze, wyroby wykonane w WTZ) dla nich i organizacji.

P. Marta z podpałkami

Portugalia liczy około 10 mln mieszkańców. Brak jest natomiast dokładnych danych dotyczących osób niepełnosprawnych. Według szacunkowych obliczeń jest ich około 600 tys. Zatrudnienie osób niepełnosprawnych opiera się na prawie do pracy wszystkich obywateli oraz uznaniu dyskryminacji za zjawisko nielegalne. W artykule 71 portugalskiej konstytucji z 1976 roku zapisano gwarancję równych praw i obowiązków dla niepełnosprawnych obywateli. Zapis ten zobowiązuje państwo do działania na rzecz ich integracji. Polityka wobec osób niepełnosprawnych, zdefiniowana w ustawie z 1989 roku, obejmuje działania zapobiegające niepełnosprawności, rehabilitację, zapobieganie dyskryminacji oraz wyrównywanie szans we wszystkich obszarach życia, w tym w kwestii zatrudnienia. Wymieniona ustawa określa również zobowiązania różnych sektorów administracji rządowej do działania na rzecz osób niepełnosprawnych. W Portugalii nie funkcjonują ani system kwotowy, ani specjalne zabezpieczenia zatrudnienia osób niepełnosprawnych (Andrzej Najmiec - Sytuacja osób niepełnosprawnych na rynku pracy w państwach Unii Europejskiej).

Bardzo serdecznie dziękuję wszystkim pracownikom Ośrodka Wspierania Organizacji Pozarządowych w Białymstoku za profesjonalne zorganizowanie wyjazdu i realizację projektu, opiekunom pobytu w Portugalii paniom Sylwii i Marcie oraz liderom odwiedzanych organizacji w Portimao. Dziękuję wszystkim poznanym koleżankom i koledze z którymi uczestniczyłam w wyjeździe za wsparcie językowe (spotkania prowadzone w języku angielskim), wspólnie spędzony czas, integrację.



Maria Lisek-Zięba



wtorek, 13 czerwca 2017

Rodzinnie w Nadrybiu

Jedynym rozsądnym sposobem wychowania jest oddziaływanie własnym dobrym przykładem (...). Albert Einstein

W dniu 11.06.2017 r. w Nadrybiu już po raz kolejny odbył się Piknik Rodzinny. W tym roku imprezie towarzyszyło następujące hasło: „Zapomnij o stresie, niech cię muzyka niesie”. Uroczystość rozpoczęła się od Mszy Świętej w kościele p.w. Matki Bożej Królowej Świata, kolejna część natomiast odbyła się na boisku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Nadrybiu.


Prowadząca Piknik Rodzinny

Na uroczystość przybyli pracownicy szkoły, uczniowie wraz z rodzicami oraz zaproszeni goście, m.in. Sekretarz Powiatu Łęczyńskiego - pan Kazimierz Radko, Wójt Gminy Puchaczów – pan Adam Grzesiuk, Skarbnik Gminy Puchaczów- pani Barbara Marcinek, Prezes Stowarzyszenia „Nasza Świetlica-Pomocna Dłoń”- pan Andrzej Mitura, Prezes Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Łęcznej - pani Maria Lisek-Zięba wraz z instruktorami i podopiecznymi, Przewodnicząca Komisji Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie Puchaczów – pani Grażyna Szafranek, Członek Komisji Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie Puchaczów – pan Robert Lis, Radny Gminy Puchaczów – pan Roman Gnyp, Przewodniczący Komisji Oświaty w Gminie Puchaczów – pan Stanisław Radko, pani Marzena Radko - Przewodnicząca Rady Rodziców SP w Nadrybiu, sołtysi – pani Henryka Środek i pani Agnieszka Gil, pracownicy i uczestnicy Domu Dziennego „Senior-Wigor” w Bogdance oraz nauczyciele okolicznych szkół wraz z młodzieżą.

W trakcie trwania pikniku organizatorzy przewidzieli mnóstwo atrakcji dla przybyłych gości, m.in.:

  1. Akcja oddawania krwi;
  2. Występy artystyczne przedszkolaków, uczniów i zaproszonych gości;
  3. Konkursy i zabawy rodzinne;
  4. Wspólne grillowanie;
  5. Rozstrzygnięcie konkursów: „Pióro Wójta Puchaczów”, „Zrolowani”, „Zdrowo jesz – lepiej żyjesz”, „Szczęśliwa Rodzina”;
  6. Charytatywny „Bieg po zdrowie”;
  7. Mecz piłki nożnej.

Akcja Krwiodawstwa

Warsztat Terapii Zajęciowej w Janowicy wziął aktywny udział w tej uroczystości. Zespół Bębnoludy i solista Łukasz Lisek wystąpili na scenie ze swoim repertuarem. Bębniarze zagrali znane i lubiane utwory, tj. „Skrzypek na dachu”, „Polka Kijem Capa”, czy też wiązanki utworów – Kankan Kadryl czy Ukraińskie melodie ludowe. Łukasz zaś zaśpiewał następujące piosenki: „Napiszę do ciebie”, „Zaczarowany fortepian” i „Kochaj ile sił”. Oprócz występów artystycznych WTZ przygotował także kiermasz prac, które są wykonywane podczas zajęć w placówce. Podziwiać, jak również zakupić można było maskotki, ozdobne puszki, kartki okolicznościowe i inne rzeczy zrobione przez osoby z niepełnosprawnością. Swój dorobek artystyczny prezentowali także grupy przedszkolaków oraz uczniowie, którzy śpiewali, tańczyli oraz grali na instrumentach, m.in. keyboard, saksofon.

Zespół Bębnoludy ze wsparciem publiczności

Następnie Dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego ogłosiła zwycięzców konkursów oraz wręczyła im pamiątkowe dyplomy oraz drobne nagrody – niektóre z nich wykonane zostały w Warsztacie.

Wręczanie nagród w konkursie „Zdrowo jesz – lepiej żyjesz”

Występom na scenie towarzyszyły stoiska rękodzieła, z książkami, z zabawkami dla dzieci, malowaniem twarzy i włosów. Można było też zakupić kosmetyki i miło spędzić czas w kawiarence przy pysznym ciastku, lodach, herbatce i posilić się kiełbaską z grilla oraz degustować wyroby Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej Piaski.

Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze a przebacza, odepchnięta wraca - to miłość macierzyńska.    Józef Ignacy Kraszewski


Eliza Cyfra

poniedziałek, 5 czerwca 2017

Soliści w Kodniu

Muzyka to najsubtelniejsza forma przekazu, można stwierdzić, że żadna dziedzina sztuki nie porusza ani nie wpływa na podświadomość tak, jak muzyka. David Crossby

W Dniu Dziecka (01.06.2017) odbył się III Wojewódzki Festiwal Solistów Kodeń 2017. W festiwalu wzięły udział dzieci a także młodzież oraz osoby niepełnosprawne w następujących kategoriach: przedszkola (8 osób), szkoły podstawowe (31 osób), gimnazja (4 osoby), placówki dla osób niepełnosprawnych (2 osoby).

Festiwal miał charakter konkursu. W każdej z wyżej wymienionych kategorii wyłonieni zostali laureaci. W skład jury wchodzili: dyrektor GCKSiT w Kodniu Piotr Skolimowski, kierownik ŚDS w Kodniu Beata Kupryś oraz Michał Płanda z Bialskiej Szkoły Rocka.

Soliści i publiczność festiwalu

Cele festiwalu:
  • Wyłonienie utalentowanych dzieci i młodzieży oraz zachęcanie jej do pracy twórczej w zakresie muzyki,
  • Propagowanie piosenki polskiej wśród dzieci i młodzieży,
  • Promocja młodych wykonawców biorących udział w Konkursie,
  • Popularyzacja piosenek, walorów artystycznych i wychowawczych,
  • Rozwijanie talentów estradowych,
  • Kształtowanie umiejętności współzawodnictwa.
Szykowanie się do występu

Dzieci i młodzież wykonywali bardzo różne piosenki, niektóre się powtarzały, inne zaś miały tylko jednego wykonawcę, jednakże każdy przygotował się do konkursu najlepiej jak potrafił. Dla części osób był to już kolejny raz na scenie, inni zmagali się z tremą przed swoim debiutem.

Jury wyłoniło zwycięzców w poszczególnych kategoriach wiekowych na podstawie: doboru repertuaru (tekstu i muzyki) dostosowanego do wieku i możliwości wykonawczych, umiejętności wokalnych, ogólnego wyrazu artystycznego i zaangażowania (ruch sceniczny, oddanie klimatu piosenki). Nagrody i wyróżnienia wraz z Komisją Artystyczną wręczał Wójt Gminy Kodeń Jerzy Troć.


Łukasz Lisek

W konkursie Warsztat Terapii Zajęciowej w Janowicy reprezentował solista Łukasz Lisek. W swojej kategorii został on laureatem pierwszego miejsca. Wywalczył je śpiewając piosenki: „Kochaj ile sił” oraz „Zaczarowany fortepian”. Nie obyło się jednak bez łez. U jednych były to łzy szczęścia spowodowane sukcesem, inni natomiast uronili łezkę goryczy, gdyż nie udało się im uzyskać upragnionego miejsca na podium. Atmosfera tego festiwalu była wspaniała, publika dopingowała i biła gromkie brawa by dodać otuchy solistom.

Wszyscy laureaci i jury

Organizatorzy zadbali także o coś dla ciała – dla wszystkich przewidziany był obiad w postaci zupy oraz lody.

Wizyta w Kodniu wiąże się także z odwiedzeniem Bazyliki św. Anny, gdzie w ciszy można pokontemplować i pomodlić się.

Szczęśliwy ten, kto może być kompozytorem i wykonawcą zarazem. Fryderyk Chopin

Maria Lisek Zięba

środa, 31 maja 2017

„Krajobrazy świętokrzyskie - turystyka bez barier”

W dniach 26-28.05.2017 r. Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną realizowało zadanie współfinansowane ze środków Województwa Lubelskiego – 3 dniowej wycieczki na trasie: Janowica - Łęczna, Lublin - Góry Świętokrzyskie i okolice, dla 30 osób niepełnosprawnych i 10 opiekunów z powiatu łęczyńskiego.

"Życie bez podróży jest jak potrawa bez soli." Elżbieta Dzikowska



Głównym celem wycieczki było:

Poznanie Regionu Gór Świętokrzyskich - okolicznych miejscowości, zabytków i miejsc pamięci narodowej oraz walorów turystycznych i środowiska przyrodniczego. Oprócz celów poznawczych realizowane były cele zdrowotno- rekreacyjne: wędrówka, rekreacja, wysiłek fizyczny.

Region ten został wybrany ze względu na bardzo atrakcyjne i unikalne wartości historyczne. Uczestnicy wycieczki mogli poznać piękno tego rejonu, odwiedzić miejsca opisane w legendach i historii.

Edukacja historyczna: zapoznanie się z historią i zabytkami związanymi z pogańską przeszłością Łysogór oraz miejscami kultu chrześcijańskiego (klasztor na Świętym Krzyżu): zapoznanie się z historią wydobywania żelaza (Muzeum Starożytne Hutnictwa w Nowej Słupi), Klasztor Świętej Katarzyny, szlak pielgrzymi, gotycki zamek – Bodzentyn, Chęciny.

Edukacja przyrodnicza: utrwalenie wiedzy o ukształtowaniu poznawanego terenu, poznanie wyglądu odkrywki geologicznej Krzemionki, obejrzenie zjawisk krasowych w jaskini „Raj”, zapoznanie się z szatą roślinną oraz zwierzętami Parku podczas wędrówki, zwiedzanie ekspozycji Muzeum Przyrodniczo-Leśnego, poznanie sposobów zachowania się w Parku Narodowy

Rozrywka – Szlak Baby Jagii zwiedzanie tunelu „Baba Jagowni”, wyjazd do Aquaparku w Nowinach.



I dzień

Nieplanowane zwiedzanie Zamku Krzyżtopór w Ujeździe. Pełna magii i tajemniczości ruina zagubiona wśród pól i wzgórz ziemi opatowskiej, z dala od głównych dróg i szlaków. Jest zabytkiem klasy międzynarodowej, wyjątkowym.

Zamiłowanie fundatora zamku – Krzysztofa Ossolińskiego do liczb i magii było widać w założeniach architektonicznych zamku – 365 okien, symbolizujących dni roku, liczba pokoi 52 odpowiadająca liczbie tygodni w roku, sal było 12 ile miesięcy, a cztery wieże –to kwartały roku. Cała bryła posadowiona była na planie pentagonu, który kojarzony jest z Marsem, bogiem wojny. Wjazdu do zamku strzegł symbol Krzyża i Topora – mający bronić wiary jej mieszkańców, od której nigdy oni nie mieli odstąpić.

Krzysztof Ossoliński – wojewoda sandomierski, brat kanclerza wielkiego koronnego Jerzego Ossolińskiego, członek wyśmienitego polskiego rodu. Do stanowiska doszedł zaliczając większość stopni kariery – od podkomorzego sandomierskiego, kasztelana sandomierskiego aż po wojewodę. Był także posłem na sejm polski.

Następny etap zwiedzania to kompleks prahistorycznych kopalń krzemienia pasiastego w Krzemionkach koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Bardzo ciekawe i wyjątkowe miejsce. Jego wyjątkowość wynika z doskonale zachowanych hałd górniczych i zagłębień poszybowych, a zwłaszcza podziemi kopalń, które pomimo upływu tysięcy lat dotrwały do naszych czasów w prawie niezmienionym stanie. W Krzemionkach poznaliśmy pradziejowe techniki pozyskiwania krzemienia, od najprostszych jam, po duże, skomplikowane kopalnie.

Grupa poznała też wioskę i uczestniczyła w zajęciach z zakresu garncarstwa.



Cały Kompleks "Krzemionki" to rewelacyjne miejsce. W pięknym sosnowo-brzozowym lesie znajduje się wiele tablic dydaktycznych.

Zespół kopalń krzemienia pasiastego w Krzemionkach Opatowskich jest jednym z najciekawszych tego typu obiektów na świecie. Wyjątkowość tego miejsca wynika z doskonale zachowanych zagłębień poszybowych a szczególnie podziemi kopalń, które pomimo upływu kilku tysięcy lat zachowały się w prawie nie zmienionym stanie.

Miejsce wydobycia krzemienia zostało odkryte przez geologa Jana Samsonowicza.

Noclegi, wyżywienie, grupa miała w Zajeździe „Baba – Jaga” w Św. Katarzynie, gdzie po całym dniu i spożyciu wieczornego posiłku grupa podziwiała niesamowite widoki, wytrwali spacerowali do kapliczki i źródełka św. Franciszka, oglądając po drodze kapliczkę odwiedzaną w młodości przez Stefana Żeromskiego.

II dzień – to pobyt na terenie Świętokrzyskiego Parku narodowego.



Święty Krzyż to symbol Gór Świętokrzyskich w tym miejscu podziwialiśmy:

1. Muzeum Przyrodnicze - poznaliśmy historię muzeum, szatę roślinną oraz zwierzęta, ekspozycje oglądane były z wielkim zaciekawieniem, na pytania odpowiedzi udzielały przemiłe panie z muzeum. Obiekt dostosowany dla osób poruszających się na wózkach.

2. Radiowo-Telewizyjne Centrum Nadawcze Święty Krzyż (RTCN Święty Krzyż).

3.Gołoborze - galerię widokową.

4. Klasztor - Kaplicę Relikwii Krzyża Świętego.

5. Muzeum Misyjne.

6. Kaplicę Matki Bożej Fatimskiej.

7. Cmentarz ”Bielnik”.

8. Sanktuarium Maryjne w Kałkowie: Golgota, Panorama Tysiąclecia, Mini ZOO, ogrody kwiatowe.



W roku 1884 klasztor na Świętym Krzyżu został zamieniony przez władze rosyjskie na ciężkie więzienie. Od roku 1918 - już jako polskie - było to jedno z najcięższych więzień w kraju. Przetrzymywano tu szczególnie niebezpiecznych przestępców. Kary więzienia odbywali tu między innymi Sergiusz Piasecki i Stepan Bandera. Klasztor pełnił rolę więzienia aż do roku 1939. Zmarłych więźniów chowano na miejscowym cmentarzu, na polanie Bielnik.

Gołoborze -termin „gołoborza” jest pochodzenia ludowego. Określano nim miejsca na stokach gór pozbawione borów. Inne terminy to: rumowisko skalne, blokowisko czy rozwalisko skalne. Taras widokowy na którym wszyscy się zebrali ukazał piękno świętokrzyskich okolic.



Bardzo dziękujemy dyrektorowi Świętokrzyskiego Parku Narodowego Panu Janowi Reklewskiemu za umożliwianie zwiedzania.

Następny etap to wizyta w Baba-Jagowni, poznanie wielu legend i przejście przez tunel strachów. Wrażenie i przeżycia nie do opisania. Dziękujemy Państwu Jolancie i Grzegorzowi Łojkom za przygotowane atrakcje.

Ze świętego Krzyża grupa pojechała do Kałkowa gdzie oddaliśmy się urokowi miejsca. Kałków to nie tylko miejsce kultu i pielgrzymowania do Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski, Pani Ziemi Świętokrzyskiej. Architektoniczna bryła w kształcie wielkiej piramidy, zaintrygowała nie jedna osobę będącą po raz pierwszy w tym miejscu. Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Pani Świętokrzyskiej w Kałkowie-Godowie, to jedno z najbardziej interesujących i refleksyjnych pomników polskiej historii.



To niesamowite miejsce, zlepek komnat, komór i mniejszych lub większych komórek, z których każda przypomina jedno bolesne wydarzenie w dziejach Polski.

Po całym dniu grupa wróciła do Św. Katarzyny gdzie mieliśmy noclegi wyżywienie. Po niewielkim odpoczynku wszyscy zebrali się przy ognisku. Kiełbaski, śpiew i spacery do źródła św. Franciszka zakończyły kolejny dzień.



III dzień

Chętni uczestniczyli w mszy świętej, zaraz potem śniadanie i wyjazd do Chęcin i Jaskini Raj.



Klasztor wraz z kościołem to kolejne magiczne miejsce w województwie świętokrzyskim.

Święta Katarzyna to miasteczko położone 24 km od Kielc, u podnóża Łysicy, najwyższej góry Regionu Świętokrzyskiego. Zwiedziliśmy klasztor i zapoznaliśmy się z historią powstania klasztoru i miejscowości.

Chęciny - wejście na zamek prowadzi przez furtę, z parkingu udaliśmy się na górę aleją lipową.



Tu podziwialiśmy ruiny zamku królewskiego z drugiej połowy XIII w.


Następnie udaliśmy się do Jaskini Raj.

Byliśmy pod wielkim wrażeniem Jaskini Raj, której zwiedzanie z przewodnikiem trwało około 40 minut. Nawet osoby z ograniczoną możliwością poruszania się przeszły trasę. Najcenniejszą wartość przyrodniczą podziemnych korytarzy stanowi bogata szata naciekowa. Tworzą ją zwisające ze stropu stalaktyty, wyrastające z dna stalagmity i powstałe z ich połączenia stalagnaty. Szatę uzupełniają draperie, polewy, jak też rzadko spotykane w świecie pizoidy. W namulisku dennym znaleziono ponadto szczątki kostne zwierząt (m.in. mamuta, nosorożca włochatego, niedźwiedzia jaskiniowego), a także narzędzia wykonane z krzemienia i kości przez zamieszkującego ok. 50 – 40 tys. lat temu jaskinię, człowieka neandertalskiego.

Po takiej wyprawie wróciliśmy do Chęcin na obiad. Dziękuję szefowi Zajazdu pod Srebrną Górą za pyszny obiad i przemiłą obsługę. Zmęczeni lecz szczęśliwi, ruszyliśmy w drogę powrotną do domu z Szefem firmy przewozowej Grzegorzem Chodorowskim, który okazał się bardzo uczynny, pomagając naszemu uczestnikowi będącemu na wózku przy wysiadaniu i wsiadania.

Dziękuję wszystkim instytucjom za zrozumienie i pomoc.

Opisana wycieczka posiada według mnie szereg walorów poznawczych i wychowawczych. Ze względu na kompleksowe ujęcie i charakter, pozwala na powtórzenie zagadnień z przyrody i historii.

Wycieczka przebiegała w miłej atmosferze i była ciekawie prowadzona.

"Podróże mają magiczną moc uzdrawiania duszy i zdecydowanie pomagają zdystansować się do problemów dnia codziennego. Nie rozwiązują ich bezpośrednio, jednak pomagają przewartościować i spojrzeć na nie jakby z drugiego brzegu rzeki." Martyna Wojciechowska


Maria Lisek-Zięba

piątek, 26 maja 2017

Mieleckie świętowanie

Kiedy mówimy o sobie, o swej inności w stosunku do świata przyrody i wyższości nad tym światem, odczuwamy, może nieświadomie, dumę z bycia człowiekiem. Rzadko jednak zadajemy sobie pytanie, z czego wypływa szczególna wartość człowieka, godność osoby ludzkiej.

Na zaproszenie Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Mielcu w dniu 23 maja 2017 roku, Zespół „Bębnoludy”, solista Łukasz Lisek z Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy – PSONI Koło w Łęcznej uczestniczyli w Dniu Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną.



Program imprezy obejmował :

  1. Zbiórkę uczestników imprezy, uformowanie pochodu, rozdanie pomarańczowych baloników wypełnionych helem (kolor symbolizujący Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną).
  2. Przemarsz pod Urząd Miejski w Mielcu.
  3. Powitanie uczestników imprezy przez Prezydenta Miasta Mielca i przekazanie kluczy do Miasta osobom z niepełnosprawnością intelektualną.
  4. Przemarsz uczestników imprezy wraz z orkiestrą dętą do Domu Kultury SCK w Mielcu trasą: ul. Żeromskiego - ul. Wyspiańskiego - al. Niepodległości.
  5. Wypuszczenie baloników do nieba (przed Domem Kultury SCK w Mielcu).
  6. Przemówienia gości.
  7. Wręczenie statuetki Niepokonany.
  8. Występy przedstawicieli zaproszonych szkół i placówek.
Przemarsz, wypuszczenie balonów, dźwięki muzyki poruszały każde serce. Prezentacja na żywo na scenie autorów wystawy pt. „Bez słów” poruszyła zebranych uczestników i gości, artyści zostali nagrodzeni brawami. Wystawa zdjęć pt. „Bez słów” Angeliki Brody – pracownika Ośrodka – Rehabilitacyjno – Edukacyjno – Wychowawczego w Mielcu skłania do zadumy. Inspiracją dla autorki była chęć uświadomienia innym, że niepełnosprawni żyją wśród nas i tak samo jak my – czują, potrafią się cieszyć, okazywać smutek i złość. Ludzkie emocje ukazane na fotografiach nie wymagają słów, aby nabrać znaczenia …

Przedstawiciele ZK ze statuetką do wręczenia

Mieleckie stowarzyszenie uhonorowało panią dyrektor Gimnazjum nr 1 w Mielcu statuetką "Niepokonany". Od czterech lat taka nagroda (jedna statuetka) wręczana jest osobie zaangażowanej w działania podejmowane przez Koło w Mielcu.


Na świętowanie Dnia Godności Osób Niepełnosprawnych przybyły władze samorządowe wszystkich szczebli. Podczas wystąpień podkreślali wkład pracy Koła, deklarowali wsparcie.

Podczas występów artystycznych zaprezentowali się:

  1. Przedszkolacy z Niepublicznego Przedszkola Terapeutycznego „Jeżyk” – PSONI Koło w Mielcu.
  2. Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy im. św. Jadwigi Królowej w Mielcu
  3. Łukasz Lisek
  4. Warsztat Terapii Zajęciowej w Janowicy – PSONI Koło w Łęcznej – zespół „Bębnoludy”
  5. Niepubliczna Szkoła Przysposabiająca do Pracy w Pniu
  6. Wokaliści z Mielca, opiekun: Jolanta Dudzik
  7. Środowiskowy Dom Samopomocy w Mielcu (ul. Biernackiego)
  8. Przemo Pawłowski i Cantica Romanza

Zespół „Bębnoludy” zaprezentował wiązanki utworów polskich, ukraińskich, greckich oraz zaprosił do wspólnego muzykowania publiczność w tym przedstawicieli władz. Wszyscy występujący zostali obdarowani przez organizatorów drobnymi upominkami przekazanymi z tej okazji przez sponsorów.

Zespół „Bębnoludy”

Po występach nasza grupa na zaproszenie przewodniczącej Zarządu Koła pani Reginy Piechoty udała się do siedziby stowarzyszenia gdzie dostaliśmy przepyszny obiad oraz odpoczywaliśmy w ogrodzie sensorycznym.


Godność to wartość osoby. To coś, co sprawia, że człowiek nie jest rzeczą, nie jest towarem, który można wycenić, wymienić, sprzedać, zniszczyć. Mówimy, że człowiek nie ma ceny, ma wartość. A wartość człowieka jest nazywana godnością. Godność człowieka oznacza przede wszystkim, że nie może on być traktowany jako środek do celu, człowiek bowiem sam jest celem.

„Traktuj człowieka zawsze jako cel, nigdy jako środek” Immanuel Kant
Uczestnicy wyjazdu o spotkaniu:

Waldek B. – podobał mi się występ małej dziewczynki oraz taniec o pieniądzach. Fajna była wystawa fotograficzna „Bez słów”.
Jola F. – fajny był występ zespołu grającego na gitarze i naszego Łukasza pokazany dorobek placówki.
Łukasz M. – „duże dziewczyny” mi się podobały, ja tam jeszcze chcę pojechać, będę słuchał pani Marii i pani Elizy i chodził na próby.
Marcin S.– podobał mi się występ kolegi, który śpiewał piosenki Grechuty.
Łukasz L. – podobała mi się scena, dałem czadu, śpiewała ze mną publiczność. Dzień Godności to fajna impreza. Dedykowałem piosenkę "Mamo nasza mamo" mamom obecnym na sali. A na występ ładnie się wszyscy ubrali i koledzy mi pomagali wnieść bęben.
Kasia K.– podobały mi się wszystkie występy i przemówienia a w szczególności naszej pani. Wszystkim podobał się nasz występ. Dużo ludzi go oglądało.
Adam C. – podobało mi się przedstawienie maluchów „Jeżyk”. Podobał mi się ogród, nawet fajnie zrobiony.
Magda K.– nasz występ był super.
Daniel L.– parada-marsz bardzo mi się podobał. Byłem zaskoczony składanymi nam gratulacjami po występie. Podobało mi się to co mówiła nasza pani Maria to dzięki niej jeździmy z występami nie siedzimy w domach.
Łukasz J.– super była huśtawka i liczydła.
Basia P.– podobał mi się Krzysiek. Obiecałam wszystkim że bardziej zaangażuję się podczas ćwiczeń. Aby dobrze zagrać trzeba ćwiczyć a jak potrafię dobrze grać to i występ będzie się podobał innym. Mam trochę lenia ale się poprawię.
Magda P. – super była gra w kosza, robiłam zdjęcia, fajnie u nich było.

Samo wydarzenie miało w sobie bardzo wiele treści, przemawiało i pokazywało tak wiele, między innymi ciężką pracę i zaangażowanie pracowników, ich oddanie, wielkość podejmowanych zadań przez Zarząd Koła. Trzymajcie tak dalej, życzymy Wam zadowolenia z tego co robicie każdego dnia a rodzicom wytrwałości i długich, długich laty życia.

Maria Lisek-Zięba