Prezentacja spektaklu miała już miejsce w Kałkowie Godowie na przeglądzie teatralnym, zaprezentowana została pracownikom Urzędu Skarbowego w Łęcznej. Kolejna prezentacja odbyła się 16 listopada w Kościele Matki Bożej Królowej Świata w Nadrybiu zaraz po porannej mszy św.
Ksiądz Michał Surowiec, proboszcz parafii bez problemu zgodził się na wystawienie spektaklu oraz prezentacje prac plastyczno-rękodzielniczych. W jego komentarzu po obejrzanej prezentacji padło wiele ciepłych słów. Bardzo miłym gestem ze strony Parafian były gromkie brawa dla występujących, zakup prac a przede wszystkim bycie do końca (nikt nie wyszedł po zakończonej liturgii mszy św.), występujący zostali też obdarowani tacą specjalnie zebraną.
Ojciec miał dwóch synów. Młodszy wziął od ojca przypadającą mu część majątku i z tą częścią opuścił dom, aby w dalekich stronach wszystko roztrwonić "żyjąc rozrzutnie".
Ojciec tęskni i wygląda syna. Ten, gdy wszystko wydał, rozpacza i widzi, że źle postąpił. Kiedy wraca, ojciec pochyla się nad synem z miłością. Okazuje mu nade wszystko radość z tego, że "się odnalazł", z tego, że "ożył". A ta radość bierze się z bezinteresownej miłości, przecież syn, nawet i marnotrawny, nie przestał być rzeczywistym synem swego ojca. Drugi syn oddany ojcu, kiedy wraca z pola, słyszy muzykę i widzi tańce gniewa się na ojca i brata. Nie może zrozumieć, że ojciec urządza przyjęcie dla jego brata, który roztrwonił majątek. Ojciec dobry i miłosierny doprowadza do pogodzenia się synów. Efektem pogodzenia się braci jest radosne Alleluja i wspólna zabawa.
Spektakl przypowieści o synu marnotrawnym w formie pantomimy, opracowany został przez Marię Lisek –Zięba, (oprawa muzyczna, dobór repertuaru M. Lisek-Zięba, współudział Łukasz Lisek) .
Obsada spektaklu:
- Ojciec – Łukasz Lisek
- Klaun – Magdalena Porębska, Katarzyna Kozdra ,
- Synowie – Rafał Kamienobrodzki(dobry) , Daniel Leus (marnotrawny)
- Robotnicy – Andrzej Kudelski, Marcin Szul, Jolanta Forysiuk,
- Panienki – Katarzyna Piasecka, Małgorzata Wnętrzak
- Inni – Elżbieta Jaszuk, Magdalena Kanadys
Kolejna prezentacja przypowieści o synu marnotrawnym odbyła się 17 listopada w Szkole Podstawowej im. Jana i Kazimierza Bogdanowiczów w Nadrybiu na zaproszenie dyrektorki szkoły p. Marii Paryła oraz 24 listopada w Zespole Szkół Nr 1 w Milejowie na zaproszenie pani Anny Kapica.
W szkołach zaprezentował się też solista Łukasz Lisek oraz zespół „Bębnoludy”.
Łukasz zaśpiewał utwory do własnej aranżacji „ Kochaj ile sił” z repertuaru Waldemara Koconia oraz utwór „Hafanana” z repertuaru Afric Simone, „Aj mama” z repertuaru zespołu Tercet Egzotyczny oraz Zespół „Bębnoludy” zaprezentował grę na instrumentach perkusyjnych, były to składanki pięknych utworów melodie świata – polki różnych narodowości, kankan, polska polka „kijem capa”...
Pani dyrektor ze szkoły w Nadrybiu dziękując za występ przekazała młodzieży okolicznościowy dyplom z „załącznikiem”. Załącznik posłuży na kupienie profesjonalnych marakasów dla Zespołu „Bębnoludy”.
Marakasy instrument muzyczny z grupy idiofonów czyli instrumenty perkusyjne samobrzmiące – w których źródłem dźwięku jest drganie całego instrumentu.
Podczas gry na instrumentach perkusyjnych włączyli się do gry zespołu „Bębnoludy” uczniowie szkoły . To połączenie sił ( bez prób), wspólne muzykowanie było pięknym gestem otwarcia i integracji.
„Muzyka jest czymś niezwykłym.
Pokazuje jakimi ludźmi jesteśmy, wyraża to co naprawdę chcemy powiedzieć,
pokazuje to co czujemy...
Ale przede wszystkim muzyka otwiera nasze dusze
i pomaga zrozumieć pewne rzeczy.
oraz spojrzeć na nie z optymizmem.
Niech muzyka integruje nas a nie dzieli.
Nikt tak jak ona nie ma tylu wielbicieli”.
W Milejowie pan Dariusz Mielniczuk – dyrektor szkoły witając zespoły zaproponował nam cykliczną współpracę w dziedzinie kultury. Uczniowie bardzo ciepło przyjęli zespoły i solistę. Pani Ania Kapica i nie tylko zadbała o słodki poczęstunek. Na pamiątkę tego wydarzenia - spotkania dyrektor szkoły przekazał zespołom piękną książkę o malarstwie wielkich twórców.
Uczniowie podziękowali występującym wielkimi brawami, poprosili solistę o kilka piosenek.
Było to bardzo miłe...
„ Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas,
gdy nasze skrzydła zapomniały jak latać”.
Dziękujemy Wam drodzy Przyjaciele, dzięki Wam wiemy, że warto podejmować wyzwania nawet te bardzo trudne, nawet te, które wydają się nie realne.
Patrząc na odbiorców spotkania nie dało się nie zauważyć wielkiego wzruszenia.
Nie zabrakło wielu ciepłych słów podsumowujących występy. Dziękujemy za okazane zrozumienie, wspólnie spędzony czas, za dobroć życzliwość i otwartość.
M.Lisek-Zięba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz