Wigilia to czas, kiedy przy jednym stole
spotyka się praktycznie cała rodzina. Milkną wtedy wzajemne urazy, smutne
chwile, a każdy cieszy się, że znowu są razem. W każdym kraju na świecie
Wigilia obchodzona jest inaczej, w bardziej lub mniej charakterystyczny sposób.
Najważniejsze jest jednak, że właśnie wtedy, w odświętnych strojach, w
podniosłej atmosferze, przy dźwiękach kolęd witają się i spędzają ze sobą czas
wszyscy bliscy, znajomi, a nawet sąsiedzi.
"Dlaczego jest święto Bożego Narodzenia?
Dlaczego wpatrujemy się w gwiazdę na niebie?
Dlaczego śpiewamy kolędy?
Dlatego, żeby uczyć się miłości do Pana Jezusa.
Dlatego, żeby podać sobie ręce.
Dlatego, żeby się uśmiechać do siebie.
Dlatego, żeby sobie przebaczyć."
Prezentacja
Wigilijna
Podopieczni placówek, pracownicy, Zarząd
Koła w Łęcznej w czwartek 22 grudnia
wrócili pamięcią do Groty Betlejemskiej. Specjalnie na tą okazję została
przygotowana autorska inscenizacja którą młodzież zaprezentowała zaroszonym
gościom. Spotkanie rozpoczęła przewodnicząca Zarządu Koła wprowadzając w
świąteczny nastrój wierszem s. Marii Ponichter .
"O, Jezu...
żeby tak w Noc Betlejemską
cały świat się nad Tobą pochylił
i żeby jeden drugiemu spojrzał dziś w oczy inaczej
żeby w pokoju tej nocy
pobladły troski nasze
i niepokoje zgasły
by żaden człowiek nie był obcy
żeby nie było samotnych
by każdy z każdym dzielił się sercem
jak wigilijnym opłatkiem z dobrymi łzami w oczach
by krzywe stały się prostymi
by ktoś przypomniał sobie nagle
kolędę dawno zapomnianą
by ktoś przebaczył
- ktoś rozpłakał się nad winą darowaną
by ktoś zamknięte drzwi otworzył
by wszyscy byli dobrej woli
a ponad światem pokój...
- Pokój Boży."
Wspólne
spotkanie, śpiew kolęd, łamanie się opłatkiem, świąteczny wystrój, choinka to
nie tylko wydarzenie w placówce to czas na chwilę skupienia, zamyślenia i na
zadumę, to czas na spojrzenie wstecz i przemyślenia, co nam się udało zrobić,
czego dokonaliśmy, co mogło zrobione być lepiej a co nie powinno mieć miejsca,
to przypomnienie sobie o tych co odeszli...
Wspomnieniem o
naszych nieobecnych - Iwonie, Basi, Krysi, Witku, Tomku co odeszli do Pana była
„ Kolęda dla nieobecnych „ wykonana przez naszego solistę Łukasza.
A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.
Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie
Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby
zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.
Kasia K. swoją
recytacją „Mimo to...” według tekstu Matki Teresy z
Kalkuty wprowadziła w zadumę słuchaczy .
Ludzie
są nierozsądni, nielogiczni i zajęci sobą,
Kochaj ich mimo to.
Jeśli
uczynisz coś dobrego, zarzucą ci egoizm i ukryte intencje.
Czyń dobro mimo to.
Jeśli
ci się uda, zyskasz fałszywych przyjaciół i prawdziwych wrogów.
Staraj się mimo to.
Dobro,
które czynisz, jutro zostanie zapomniane.
Czyń dobro mimo to.
Uczciwość
i otwartość wystawią cię na ciosy.
Bądź mimo to uczciwy i otwarty.
To,
co zbudowałeś wysiłkiem wielu lat, może przez jedną noc lec w gruzach.
Buduj mimo to.
Twoja
pomoc jest naprawdę potrzebna.
Ale
kiedy będziesz pomagał ludziom, oni mogą cię zaatakować.
Pomagaj mimo to.
Daj
światu z siebie wszystko, a wybiją ci zęby.
Mimo to dawaj światu z siebie wszystko.
Młodzież,
pracownicy złożyli staroście życzenia imieninowe i podarowali pamiątkową ikonę
wykonaną w pracowni plastyczno-rękodzielniczej (solenizant p. Adam Niwiński
Starosta Powiatu).
Marek R w
autorskim monologu (napisanym przez instruktora) w humorystyczny sposób
przedstawił swoich kolegów koleżanki i pracującą kadrę.
Po obejrzeniu inscenizacji
i wysłuchaniu kolęd, miejscowy ksiądz proboszcz wspólnie z zebranymi odmówił
modlitwę i wszyscy dzielili się opłatkiem składając sobie życzenia.
Kolejny bardzo
uroczysty akcent spotkania opłatkowego to, wspólny posiłek składający się z 12
dań przygotowany przez uczestników pracowni, pracowników i rodziców.
W czasie spotkania rodzice wymieniali swoje spostrzeżenia
co do prowadzonej rehabilitacji a goście oglądali prace wykonywane przez
uczestników w poszczególnych pracowniach.
Gośćmi spotkania opłatkowego byli:
Starosta Powiatu – p. Adam Niwiński
W imieniu dyrektora PCPR – p. Barbara Radko
Członek Zarządu L W ”Bogdanka” S.A. - p. Lech Tor
Przewodniczący Związków Zawodowych „Kadra „
i „Solidarność” Lubelskiego Węgla „Bogdanka”
PZOON – p. Renata Mrugała (Powiatowy Zespół
Orzekania o Niepełnosprawności)
Nasi przyjaciele – Janusz Rudziński, Ania
Zrczuk, Witold Walatek, Artur Sienkiewicz oraz rodzice i opiekunowie.
Zaproszeni goście
Autorskie przedstawienie Wigilijne
Wspólny posiłek
Serdecznościom i życzeniom nie było końca.
Goście dokonali pamiątkowych wpisów do kroniki, jakże wymowny jest wpis - „ W
cierpieniu Krystalizuje się miłość” z Dzienniczka św. Faustyny. Opiekunom,
uczestnikom warsztatów wszelkiej pomyślności, wytrwałości w pokonywaniu trudów
dnia codziennego życzy - Starosta Powiatu”
„...Bardzo dziękuję z ciepłe przyjęcie,
cudowne chwile. To jest jeden z tych dni, które na długo zostaną w mojej
pamięci...”( Artur Sienkiewicz)
Tak warto czekać i przeżyć ten cudowny
dzień gdzie wszyscy stają się sobie bliscy zapominamy o kłopotach i troskach –
to jest magia Świąt Bożego Narodzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz