Współpraca

Kolejna szkoła z terenu powiatu łęczyńskiego wspiera działania Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy. Uczniowie z Zespołu Szkół nr 1 w Milejowie włączyli się w zbiórkę rolek po papierze toaletowym potrzebnych do prowadzonych zajęć – wykonywanie podpałki ekologicznej K-Lumet. Warsztat współpracuje ze szkołą od kilku lat. 23 maja uczniowie z Zespołu Szkół nr 1 pod opieką pani pedagog Ani Kapicy gościli w warsztacie.

Celem spotkania było:

• przekazanie przez uczniów zebranych rolek po papierze,
• poznanie zasad funkcjonowania warsztatu,
• informacja o uczestnikach,
• wykład "Stereotypy i niepełnosprawność"
• uczestniczenie w zajęciach muzycznych i plastycznych w tym uczestnictwo w procesie wykonywania podpałki,

Aby zmienić myślenie o osobach niepełnosprawnych Zarząd  Koła Polskiego Stowarzyszenie na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Łęcznej podjął wysiłek pokazywania osób niepełnosprawnych jako tych co potrafią wiele. Każde spotkanie w szkołach z różnych okazji wiąże się z wprowadzeniem pokazującym obraz osoby niepełnosprawnej jako pełnoprawnego obywatela. Niepełnosprawność zawsze była poważnym wyzwaniem dla człowieka i zadaniem dla całego społeczeństwa. Dzięki przemianom w naszym kraju problem niepełnosprawności wychodzi na światło dzienne i jest ujawniany we wszystkich aspektach życia. Sam fakt, że zaczynamy widzieć osoby z niepełnosprawnością i mówić o ich problemach, jest początkiem, wielkiego przełomu mentalnego.

Człowiek z niepełnosprawnością zwykle robi to samo co wszyscy, chociaż nie zawsze w ten sam sposób co większość. Każdy, bez względu na stopień sprawności, ma przecież ten ulubiony, preferowany przez siebie sposób wykonywania codziennych obowiązków.

Pojęcie „niepełnosprawny”, u każdego wywołuje odmienne skojarzenia. Dla jednych jest to „głuchy”, dla innych „bez ręki”, a jeszcze inni zawierają w tym określeniu człowieka poruszającego się na wózku. Stosowana w sposób dowolny kategoria „niepełnosprawny” jest często mylnie interpretowana i przez to kojarzona z terminami „upośledzony umysłowo” czy „chory”. Tyle że nie każdy człowiek z niepełnosprawnością ma problemy intelektualne lub zdrowotne.

1. Nie ma jednej definicji niepełnosprawności
2. Niepełnosprawne jest pojęciem względnym
3. Jest wiele przyczyn niepełnosprawności
4. Niepełnosprawność nie wynika tylko z ograniczeń człowieka
5. Niepełnosprawność jest zjawiskiem wielowymiarowym i ponadczasowym
6. Niepełnosprawność nie jest karà za grzechy
7. Niepełnosprawność, choroba i zdrowie to drobne stany psychofizjologiczne człowieka
8. Każdy może stać się człowiekiem niepełnosprawnym
9. Osoby z niepełnosprawne żyją w każdej części  Świata
10. W Polsce jest ponad 5 milionów ludzi z niepełnosprawnością
11.  Liczba osób z niepełnosprawnych wciąż wzrasta
12. Osoby z niepełnosprawne stanowią największa mniejszość na Świecie
13. Brak wiedzy o niepełnosprawności jest przyczynà powstawania mitów i stereotypów
14. Istnieje wiele szkodliwych mitów i stereotypów związanych z niepełnosprawnością
15. Mity i stereotypy tworzą nieprawdziwy obraz osób z niepełnosprawnością

 Symbole przyczyn niepełnosprawności

1. 01-U – upośledzenie umysłowe, nazywane dziś raczej niepełnosprawnością intelektualną. W klasyfikacji zaburzeń rozwoju intelektualnego najczęściej używa się kryterium IQ w skali Wechslera, gdzie ze względu na ww. kryterium rozróżniane są trzy rodzaje upośledzenia: lekkie, umiarkowane i znaczne. Czym innym jest jednak medyczna klasyfikacja zaburzeń rozwoju intelektualnego, a czym innym orzekanie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności. Upośledzenie umysłowe zostanie więc orzeczone osobom, które w skali Wechslera mają stopień umiarkowany lub wyższy.
2. 02-P – choroby psychiczne, w tym m.in. osoby z zaburzeniami psychotycznymi, zaburzeniami nastroju, utrwalonymi zaburzeniami lękowymi o znacznym stopniu nasilenia czy zespołami otępiennymi.
3. 03-L – zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu, w tym m.in. trwałe uszkodzenie czynności ruchowej jednego lub obu fałdów głosowych, częściowa lub całkowita utrata krtani z różnych przyczyn, zaburzenia mowy spowodowane uszkodzeniem mózgu, głuchoniemota, głuchota oraz wiele innych schorzeń powodujących dysfunkcję narządu słuchu lub mowy.
4. 04-O – choroby narządu wzroku, w tym m.in. wrodzone lub nabyte wady narządu wzroku, powodujące ograniczenie jego sprawności, prowadzące do obniżenia ostrości wzroku w oku lepszym do 0,3 według Snellena po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi lub ograniczenie pola widzenia do przestrzeni zawartej w granicach 30 stopni.
5. 05-R – upośledzenie narządu ruchu, w tym m.in. wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu, układowe choroby tkanki łącznej, zapalenie stawów, choroby zwyrodnieniowe stawów, nowotwory narządu ruchu czy amputacje oraz wiele innych schorzeń w obrębie narządu ruchu.
6. 06-E – epilepsja w postaci nawracających napadów padaczkowych spowodowanych różnymi czynnikami etiologicznymi lub wyraźnymi następstwami psychoneurologicznymi.
7. 07-S – choroby układu oddechowego i krążenia, w tym m.in. przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), zakaźne choroby płuc, prowadzące do niewydolności oddechowej, nowotwory płuc i opłucnej, wrodzone i nabyte wady serca, choroba niedokrwienna serca, kardiomiopatie, nadciśnienie tętnicze z powikłaniami i wiele innych.
8. 08-T – choroby układu pokarmowego, np. stany po resekcji żołądka z różnych przyczyn z licznymi powikłaniami, przewlekłe choroby jelit o różnej etiologii, powikłane zespołem złego wchłaniania, przewlekłe choroby wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki, nowotwory układu pokarmowego i wiele innych.
9. 09-M – choroby układu moczowo-płciowego, w tym m.in. zaburzenia czynności dróg moczowych, choroby nerek, nowotwory układu moczowego i narządów płciowych i wiele innych.
10. 10-N – choroby neurologiczne, w tym m.in. naczyniopochodny udar mózgu, guzy centralnego układu nerwowego, pourazowa cerebrastenia i encefalopatia, choroby rdzenia kręgowego i inne.
11. 11-I – inne schorzenia, w tym: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźnie i odzwierzęce, choroby układu krwiotwórczego i inne.
12. 12-C – całościowe zaburzenia rozwojowe, powstałe przed 16. rokiem życia, z utrwalonymi zaburzeniami interakcji społecznych lub komunikacji werbalnej oraz stereotypiami zachowań, zainteresowań i aktywności o co najmniej umiarkowanym stopniu nasilenia

„ Przyjmij każdego takim jakim jest.

Każdy ma wady ,nawet najlepszy.

Jesteśmy tylko ludźmi – nie aniołami”

 Podczas spotkania obecny był wiceprzewodniczący Zarządu koła p. Kazimierz Szul opowiedział o pracy Zarządu Koła.

Uczniom bardzo podobały się wspólne zajęcia a czas słodkiego poczęstunku był czasem do zadawania pytań. Uczestnicy zespołów zaprezentowali gościom najnowszy spektakl teatralny nad którym pracują „Bezdenna sadzawka” (legenda łęczyńska) oraz pokazali program muzyczny przygotowywany z okazji Dnia Matki.

Wiele rąk czyni pracę łatwiejszą i lżejszą. To dzięki Wam drodzy uczniowie – przyjaciele, można będzie zrobić coś oszczędnie, ekologicznie, wykorzystać to co dla innych nie przydatne, zadbać o ekologię.

To człowiek jest człowiekowi potrzebny najbardziej do szczęścia. To dzięki Wam zmieniamy to, co zmienić można. Wierzymy, że to spotkanie przyniesie owoce w postrzeganiu osób niepełnosprawnych  

Przyjaźń jest największym wśród wszystkich dóbr,

jakimi nas mądrość obdarza dla zapewnienia szczęścia przez całe życie.

Dziękujemy Wam za kolejne spotkanie i wspólnie spędzony czas. Dziękujemy Pani Ani za stałe kontakty i współpracę.

Maria Lisek-Zięba

„Mamo nasza mamo ...”

Mamo nasza mamo, nasza droga mamo, nie bądź na nas taka zła ...... , tym jakże wymownym utworem Czesława Niemena rozpoczęło się spotkanie w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Janowicy poświęcone Matkom. Rada Uczestników warsztatu wspólnie z pracującą kadrą postanowiła zorganizować 24 maja 2016 r.  spotkanie z mamami. Każdy z uczestników przygotował swojej mamie upominek - niespodziankę. Świętowanie było małym spektaklem muzycznym. 

 

W spotkaniu uczestniczyli członkowie Zarządu Koła oraz pani sołtys Janowicy Krystyna Skoczylas.

Kierownik warsztatu i przewodnicząca Zarządu Koła powitała przybyłe mamy i wprowadziła w świąteczny nastrój.

Uczestnicy warsztatu mówili:

Madzia

Dom to wcale nie są ściany i sufity i podłogi ale ręce naszej mamy

Kasia

Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze, a przebacza, odepchnięta wraca – to miłość macierzyńska. J. I. Kraszewski

Ania

Żadna mądrość, której możemy nauczyć się na ziemi, nie da nam tego, co słowo i spojrzenie matki. W. Raabe

Basia

Bóg nie może być wszędzie, dlatego wynalazł matkę.. M. Arnold

Marcin Sz.

Jest na świecie piękna istota, u której jesteśmy wiecznymi dłużnikami – matka. M. Ostrowski

Marcin R.

Mamę mamy jedną więc dbajmy o nią, kochajmy ją...

Adam

Mamo chciałabym Ci przynieść latający dywan.
I kaczkę, która znosi szczerozłote jajka,
Żebyś żyła beztrosko - wesoła, szczęśliwa.
Lecz takie dziwy można znaleźć tylko w bajkach.

I dlatego zmęczenie widząc na twej twarzy
Myślą w przyszłość wybiegami zaczynam 
Marzyć, że  zastąpię Cię w pracy, gdy tylko dorosnę.

Lecz dzisiaj za twe troski, trudy, poświęcenia,
Za twą miłość matczyną nigdy niezachwianą,
Mogę tylko szyję twą otoczyć ramieniem
I szepnąć Ci do ucha : Dziękuję Ci Mamo

Wiersze przeplatane były pięknymi piosenkami wykonanymi przez Łukasza: „Matczyne ręce” ; Kochana Mamo, La paloma – pieśń o matce. 

Były łzy wzruszenia i radości. Zespół „Bębnoludy” też specjalne utwory dedykował Matkom. Oczywiście mamy zagrały razem z zespołem – polkę „kijem capa” i utwór Ciap, ciap.

Po części artystycznej mamy zostały obdarowane upominkami wykonanymi przez swoje dzieci.

Mamy zaprosiły wszystkich na słodki poczęstunek a było tego wiele.

Podczas tego spotkania dyskutowano na temat przygotowań do jubileuszy XXV lecia działalności stowarzyszenia ,  XV lecia funkcjonowania warsztatów, zastanawiano się nad dalszym rozwojem stowarzyszenia i warsztatów.

 

Masz tylko jedna Mamę. Zapamiętaj to. Nie ważne ile masz lat i jak bardzo udało ci się usamodzielnić. Mama zawsze pozostanie kimś wyjątkowym.

Wszystkim Mamusiom życzymy wielu łask Bożych, zdrowia i wytrwałości w trudach codziennego dnia.

Maria Lisek-Zięba

„Marsz Godności. Marsz dla Życia i Rodziny”

22 maja Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Świdniku było organizatorem festynu z okazji Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną. Świętowanie przypadło w piękną uroczystość Najświętszej Trójcy przypadającą w Kościele.

Wszyscy podopieczni placówek Koła w Świdniku, przyjaciele, rodziny, sponsorzy, mieszkańcy Świdnika, władze samorządowe włączyli się w świętowanie.

„Istnieje tylko jedna droga do innych ludzi – droga serca”

Phil Bosmans

Spotkanie rozpoczęła liturgia Mszy Świętej w kościele pod wezwaniem Chrystusa Odkupiciela sprawowana w intencji osób niepełnosprawnych, pracowników, rodzin ...

Homilia odnosiła się do wyjaśnienia Uroczystości Najświętszej Trójcy.

„....Trzy Osoby w Jednej. Dla wielu to absurd. Dla nas chrześcijan, prawda wiary. Wielka tajemnica, której nie sposób zrozumieć człowiekowi."

Dogmat o Trójcy Świętej ukształtował się w IV wieku a słowo Trójca nie jest imieniem Boga, lecz dla chrześcijan, prawda wiary. Święty Augustyn mówił „Jeżeli tego nie rozumiesz to dobrze. Bo jeśli coś zrozumiesz, to już na pewno nie jest Bóg”. Nie starajmy się rozumieć, a jedynie przyjmijmy prawdę o Trójcy Świętej. Bóg jest jeden ale w Trzech Osobach jest całością. Bóg jest miłością.

Uczestnicy w czasie modlitwy wiernych prosili Boga o potrzebne łaski, zdrowie, opiekę...

Następnie odbył się przemarsz ulicami miasta – „Marsz Godności. Marsz dla Życia i Rodziny” aż do Muszli Koncertowej, gdzie odbywała się dalsza część uroczystości. 

 

Festyn rozpoczął się od koncertu orkiestry - Helicopters Brass Orchestra, następnie przewodnicząca PSOUU Koła w Świdniku Iwona Ratajczak i Burmistrz Świdnika dokonali uroczystego otwarcia Wiosennego Przeglądu Piosenki Świdnik 2016.

Festyn zaszczycili swoją obecnością miedzy innymi Starosta powiatu poseł na Sejm RP– Artur Soboń, radni gminy i powiatu, Jerzy Dębski – dyrektor Lubelskiego Oddziału PFRON.

W przeglądzie swoją twórczość zaprezentowały grupy:

1.      „Ach to my” WTZ PSOUU Koło w Świdniku;

2.      „Pod Parasolem” WTZ SIS w Mełgwi;

3.      „Iskierki” DCA PSOUU Koło w Świdniku;

4.      „Motyle”  grupa teatralno-taneczna WTZ w Świdniku;

5.      „Vectis” Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Poniatowej;

6.      Łukasz Lisek WTZ w Janowicy PSOUU Koło w Łęcznej;

7.      „Pasjonaci” ŚDS PSOUU Koło w Świdniku;

8.      „Figiel” WTZ w Janowicy PSOUU Koło w Łęcznej;

9.      „Basma” Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Świdniku;

10.  „Bębnoludy” WTZ w Janowicy PSOUU Koło w Łęcznej.

Uczestnicy Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy mieli możliwość zaprezentowania swoich dokonań aż trzy razy. W pierwszej kolejności wystąpił zespół teatralny „Figiel”, który zaprezentował spektakl pt.: „Miłość w czterech żywiołach”.

 Kilkanaście minut później piosenki: „Kobiety, kobiety”, „Mój pierścionek ma” oraz piosenkę dedykowaną mamom: „Mamo, nasza mamo” zaprezentował solista Łukasz Lisek.

Na zakończenie Przeglądu wystąpił zespół „Bębnoludy”. Zaprezentował składanki melodii świata m.in. z Afryki, z Europy, jak również krajowe melodie. Jedną z tradycji podczas wystąpień janowickich bębniarzy jest zapraszanie publiczności do wspólnego grania. Wraz z Bębnoludami zagrało około 30 osób, w tym Starosta Powiatu Świdnickiego. 

Występ zespołu bardzo podobał się zgromadzonej publiczności w Muszli Koncertowej. Publiczność w rytm muzyki klaskała a na zakończenie nagrodziła występujących gromkimi brawami.

Uroczystości takie jak Dzień Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną sprzyjają rozmowom o aktualnej sytuacji osób niepełnosprawnych w społeczeństwie. Spotykają się na nich przedstawiciele władz, instytucji działających na rzecz osób niepełnosprawnych, jak i kadra bezpośrednio pracująca z ludźmi niepełnosprawnymi. Doszło do wielu rozmów nasza Przewodnicząca PSOUU Koło w Łęcznej, Maria Lisek-Zięba miała sposobność rozmowy z dyrektorem Lubelskiego Oddziału PFRON.

„Wierzę w to, że spotkania nie odbywają się przypadkiem”

Podczas festynu prezentowane były prace wykonywane w placówkach prowadzonych prze Stowarzyszenie. Każdy mógł nabyć niepowtarzalne wyroby. Spotkaniu towarzyszyła piękna pogoda.

Morze nigdy nie było bardziej niebieskie,

a pogoda nigdy nie była piękniejsza.

Niebiosa były tego dnia z nami.

Festyn trwał do późnych godzin wieczornych. Każdy mógł znaleźć coś dla siebie, atrakcji było wiele. Oczywiście oprócz strawy duchowej była strawa dla ciała. Organizatorzy zadbali o gorący poczęstunek i pyszne ciasta.

Prowadzącymi spotkanie byli kierownik WTZ w Świdniku p. Wiesława Staszczak i przewodnicząca p. Iwona Ratajczak.

 Kolejne atrakcje tego dnia to występy:

-          Dziecięce grupy taneczne MCP w Świdniku

-          "AMBARASS" grupy taneczne SDK w Świdniku

-          "Spokojna Przystań" Klub Seniora w Świdniku

-          Szkoła Sztuk Walki i Samoobrony ze Świerż

-          "Jawor" Zespół Pieśni i Tańca Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.

-          Koncert zespołu "ThreeKa"s

     Koncert zespołu "Szalom Chełm" - Gwiazda festynu.

 

„ Życie byłoby idealne

gdyby ciężkie chwile można było przewinąć,

a piękne momenty zatrzymać”

Dziękujemy za spotkanie. Zatrzymujemy dla nas wszystkich piękne momenty.

Eliza Cyfra, Maria Lisek-Zięba

Zaproszenie

Zapraszamy wszystkich 

CZŁONKÓW 

Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób Upośledzonych Umysłowo Koło 
w Łęcznej  

na podwójny jubileusz w dniu 13 czerwca 2016 r.: 

25 lecie powstania koła w Łęcznej

oraz

15 lecie powstania Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy

Program jubileuszu poniżej.

 

Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną

5 maja obchodzony jest w całym kraju jako Dzień Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną. Inaczej jest to dzień walki z dyskryminacją.

Przedstawiciele PSOUU Koło w Łęcznej w tym: solista Łukasz Lisek i zespół artystyczny "Bębnoludy" z Warsztatu Terapii Zajęciowej w Janowicy z samego rana udali się na zaproszenie przewodniczącego Zarządu Koła w Jarosławiu p.Mariusza Mitusia na  świętowanie do Jarosławia. Po przyjeździe na miejsce z przyjemnością przyjęliśmy, przygotowane przez gospodarzy w ich kawiarence, bardzo smaczne śniadanie. Zapoznali nas z programem a następnie miało miejsce spotkanie z członkami Zarządu Koła i prowadzącymi uroczystość. Miło było nam spotkać znane wcześniej osoby, panią Kasię Lepszy, pana Jana Wilka,  p. Andrzeja, p. Jarka, p. Wiesława.

W tym szczególnym dniu zorganizowany był marsz "na sportowo". Każdy uczestnik po rejestracji i profesjonalnej rozgrzewce wyruszył spod nowego Centrum Wspomagania Rozwoju Małego Dziecka na jarosławski Rynek. Dzieci, młodzież, dorosłe osoby z niepełnosprawnościami, członkowie ich rodzin, pracownicy stowarzyszenia i oddani przyjaciele z różnych środowisk. Na mecie każdy uczestnik otrzymał pamiątkowy okolicznościowy medal. Były wystąpienia władz samorządowych i oprawa artystyczna oraz występ gościa dnia Roberta Kasprzyckiego.

 

Organizatorzy przygotowali wiele atrakcji, każdy mógł zjeść grochówkę, dostać coś do picia, skorzystać z przejażdżki konnej, wesołego miasteczka dla dzieci, zobaczyć zabytkowe pojazdy, wziąć udział w artystycznym  malowaniu twarzy... . Na scenie wystąpiły zespoły: Bębnoludy z Łęcznej i Saltatio z Ośrodka Rehabilitacyjno Edukacyjno Wychowawczego im. K. Rajtar,  Robert Kasprzycki.

Zespół "Bębnoludy" i wokalista Łukasz Lisek mieli możliwość zaprezentowania swojego programu artystycznego. W pierwszej kolejności bębniarze zagrali składanki utworów: „Folkowych” „Melodie ukraińskie”, „Afryka”. Łukasz zaśpiewał piosenkę: „Zaczarowany fortepian” z repertuaru zespołu Wawele. W czasie drugiego wejścia zespół "Bębnoludy" zaprezentował kolejną składankę z melodiami ukraińskimi, jak również zaprosił do wspólnego grania publiczność. Wspólnie wykonany został utwór „Klap klap” – melodia akordeonowa do którego zaproszono prowadzących p. Ewę i p. Michała, osoby niepełnosprawne i wiele innych osób.

Granie z publicznością

Zarówno publiczność jak i uczestnicy zespołu świetnie się bawili podczas wspólnego muzykowania.
Natomiast Łukasz śpiewając piosenki „Pod mostem, na moście” i „Kochaj ile sił”, poderwał do tańca całą publiczność. Na zakończenie, zespół "Bębnoludy" wykonał jeden ze swoich największych przebojów – „Kankana”, przy którym widownia świetnie się bawiła. Nawet udało nam się graniem przepędzić deszcz który zawitał do Jarosławia. Dzięki skocznym polkom granym przez zespół, deszcz przestał padać i spotkaniu towarzyszyła piękna pogoda.

Podczas wielkiego finału, przy wtórze bębnów, w niebo zostały wypuszczone pomarańczowe baloniki przez organizatorów spotkania PSOUU Koło w Jarosławiu.

Kolejna atrakcja to występ zaproszonej gwiazdy Dnia Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną p. Roberta Kasprzyckiego   - polskiego poety, pieśniarza i kompozytora.

Po zakończonych uroczystościach, zostaliśmy zaproszeni do Zakładu Aktywności Zawodowej w Jarosławiu na pyszny obiad, gdzie p. Maria rozmawiała z członkami Zarządu Koła i kierownikiem ZAZ.
W drodze powrotnej uczestnicy wyrażali swoje wrażenia z uroczystości. Wszyscy mówili, że się im bardzo podobało, że była fajna atmosfera i życzliwie zostaliśmy przyjęci w Jarosławiu.

• Kasia – „ to dzięki zespołowi Bębnoludy przestał padać deszcz i znowu wyszło słońce”.
• Daniel – „ podobała mi się dbałość organizatorów o nas jako zaproszonych gości, dziękuję pani Marii za cierpliwość do nas i to, że chce z nami jeździć na różne spotkania, przeglądy, festiwale, to dzięki mniej inni mogą posłuchać nas.... ”.
• Magda K – „to super spotkanie, tyle balonów, atrakcji”.
• Magda P – „pani czy tu jeszcze przyjedziemy... , śniadanie było takie smaczne, tak dużo ludzi , podobało mi się w kawiarence”
• Adam – „nawet deszcz nie straszny jak jest dobra atmosfera, cieszę się, że mogłem tu być i mieć swój udział w spotkaniu”.
• Łukasz M – „będę chodził na próby, żeby jeszcze lepiej grać i jeździć z występami z p. Marią  ”.
• Waldek – „ my też mieliśmy kolor pomarańczowy (przewodni kolor spotkania) a i deszcz nas się przestraszył to dzięki nam przestał padać”.
• Monika – „ jestem z grupą pierwszy raz, to daje mi możliwość wielu obserwacji, które wykorzystam w swojej pracy ( psycholog rozpoczynający pracę w placówce), bardzo podobało mi się spotkanie i organizacja obchodów”.

Cieszę się, że mogłam być z grupą w Jarosławiu. Radość grupy jest radością moją. Dziękuję Mariuszowi (przewodniczący Zarządu Koła) za zaproszenie nas na wspólne świętowanie. Dziękuję WSZYSTKIM, którzy przyczynili się do organizacji obchodów Dnia Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną, za kawał dobrze wykonanej pracy.
Myślę, że spotkamy się za rok jeśli Bóg nie będzie miał innych planów wobec nas. Dedukuję Wam myśli:

„ Miej czas na Pracę, to cena sukcesu.
Miej czas na Myślenie, to źródło potęgi.
Miej czas na Zabawę, to sekret młodości.
Miej czas na Czytanie, to podstawa wiedzy.
Miej czas na Modlitwę, to zmywa pył ziemi z powiek.
Miej czas na Przyjaciół, to źródło radości.
Miej czas na Miłość, to sakrament życia.
Miej czas na Marzenia, to wznosi Twoją duszę do gwiazd.
Miej czas na Śmiech, to pieśń pomagająca znosić trudy życia”.

Dziękujemy .

Maria Lisek-Zięba, Eliza Cyfra

Podpałka ekologiczna K-Lumet

   K-Lumet 

 Polskie Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym  

Koło w Łęcznej,  ul. Świętoduska 2

tel. 604 272 263, 81752 40 16

K-Lumet - drewniana, żywiczna podpałka w tekturowym pudełku, do użycia np. w kominku, grill, piecu jest nową formą zajęć w Warsztacie Terapii Zajęciowej w Janowicy, placówce – Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło Łęcznej. 

Wytwarzanie K-Lumet rozpoczęto w warsztacie pod koniec stycznia 2016 roku na zasadzie franczyzy społecznej odkupionej od Zakładu Aktywności Zawodowej w Jarosławiu, który posiada wyłączne prawa do produkcji i sprzedaży na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Właścicielem wszelkich praw związanych z produktem jest szwajcarska fundacja Les Perce Neige, od której pochodzi nazwa podpałki „qu’a allumer”, czyli po prostu „rozpalać”.

Podpałka powstaje z resztek drewna żywicznego, tekturowych rolek po papierze toaletowym oraz wosku pochodzącego ze zbiórek publicznych resztek świec. Ekologiczna rozpałka K-Lumet jest przyjazna dla środowiska naturalnego, w pełni naturalna, czysta i bezzapachowa. Doskonale spełnia swoje zadanie nawet w najtrudniejszych warunkach atmosferycznych, pali się przez 20 minut. Doskonała na upominek.

Produkt wykonywany jest na szwajcarskiej licencji nr (689-453-A5).

Podpałka K-Lumet jest niezwykle ekonomiczna i łatwa w użyciu, a przy tym niezwykle wytrzymała i skuteczna. Jedna zapałka i płonie podpałka.Stań się Władcą Ognia z podpałką K-Lumet!

Serdecznie zachęcamy do zbierania i przekazywania nam:

- resztek świec bezzapachowych,

- rolek po papierze toaletowym bez wzorów

                                               Składanie pojedynczych patyczków w całość.

                                                                     Łupanie drewna

Podpałka K-LUMET pakowana jest w ekologiczne pudełka, po 3 sztuki w jednym pudełku.

Podpałkę można zamówić  w dowolnej ilości.

MLZ

Aktywna turystyka bez barier

„Poznaj swój kraj, abyś go mógł gorąco ukochać”

„Aktywna turystyka bez barier ” to zadanie zrealizowane dzięki wsparciu finansowemu Urzędu Marszałkowskiego w Lublinie przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Łęcznej. Dwudniowa wycieczka turystyczno – krajoznawcza w dn. 28-29.04.2016 na trasie: Janowica - Łęczna, Kraśnik, Urzędów, Annopol, Sandomierz, Baranów Sandomierski dla 30 osób niepełnosprawnych oraz 10 opiekunów. Region wybrany ze względu na bardzo atrakcyjne i unikalne walory krajobrazowe oraz niezwykle wartości  historyczne, przyrodnicze i botaniczne.

Cel wycieczki :poznanie regionu, okolicznych miejscowości, zabytków i miejsc pamięci narodowej oraz walorów turystycznych i środowiska przyrodniczego .
Oprócz celów poznawczych realizowane były cele zdrowotno- rekreacyjne: wędrówka, rekreacja, wysiłek fizyczny.
Cele szczegółowe:

• poznanie zabytków kultury, miejsc pamięci narodowej,
• obserwacja “ na żywo” życia ludzi i przyrody,
• zdobywanie informacji, utrwalanie posiadanej wiedzy
• rozwijanie spostrzegawczości, umiejętność obserwacji w terenie,
• poszerzanie wiedzy z różnych dziedzin życia społecznego, gospodarczego i kulturalnego,
• podnoszenie sprawności fizycznej,
• upowszechnianie form aktywnego wypoczynku,
• poznawanie zasad bezpiecznego zachowania się w różnych sytuacjach,
• promocja aktywności turystycznej wśród osób niepełnosprawnych,
• burzenie stereotypów w społeczeństwie związanych z turystyką niepełnosprawnych,
• przełamanie lęku u osób niepełnosprawnych przed uczestnictwem w turystyce,
• rozwijanie zainteresowań oraz wrażliwości estetycznej,
• wdrażanie do samodzielności i ponoszenia odpowiedzialności za swoje postępowanie,
• kształtowanie postaw proekologicznych,
• kształtowanie umiejętności zachowania się w miejscach publicznych i współdziałania w grupie,
• tworzenie atmosfery zainteresowania własnym krajem,
• wyzwolenie zainteresowania otaczającym środowiskiem,
• motywowanie do współdziałania, współpracy i uczynności w grupie,
• motywowanie do wspólnego radzenia sobie z trudnościami, niesienia pomocy innej osobie.

Pogoda była znakomita podczas całej wycieczki. Niebiosa sprzyjały grupie, tak jak i dyrektorzy muzeów – grupa dostała bilety po specjalnej cenie, dzięki czemu można było zobaczyć więcej.
Grupa była w niezaplanowanym miejscu - zwiedzania w Bałtowie, wszystkich urzekło to miejsce, różnorodność, obszar do zwiedzania, można by w nim spędzić nawet kilka dni napawając się pięknem przyrody, prezentowanych eksponatów, słuchać opowieści przewodników. Uczestnicy wycieczki w ostatniej chwili zrezygnowali ze zwiedzania Kraśnika wybrali Bałtów.
Pierwszy dzień - Urzędów : rynek, wały zwane –  Tatarskimi Wałami, grodzisko w Leszczynie.                                                                                                              

Wały

Urzędów – wybraliśmy trasę  spacerowa po Rynku oglądając:

• budynek synagogi żydowskiej (obiekt socjalny);
• młyn królewski z XV w.;
• zabytkową kamienicę Bijaszewiczów (dawniej siedziba szkoły tzw. Jagiellonki);
• kościół św. Mikołaja (kościół barokowy z XVIII w.);
• pomnik Józefa Piłsudskiego, 600 – lecia Urzędowa, św. Floriana;
• wały, fosę;
• obserwatorium astronomiczne.

Jadąc dalej  - złożyliśmy wizytę w Sanktuarium św. Otylii - „Po zdrowie do św. Otylii”. Droga do św. Otylii jest utwardzona i obsadzona drzewami. Znajduje się tam Aleja Świętych, która wyznacza szlak do kapliczki. Po obu stronach usytuowane są figurki polskich świętych i błogosławionych wykonane z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Aleksandra Bacy. Figury są wysokości postaci ludzkiej, odlane zostały z cementu z dodatkiem gipsu. Pomalowane są na biały kolor i stoją na prostopadłościennych postumentach, które wykonano z kamieni połączonych masą betonową. Postacie ukazane są z atrybutami, które są dla nich charakterystyczne. Po zapoznaniu się z historią św. Otylii wszyscy zeszli do źródełka aby zaczerpnąć wody.
Bałtów –Jura Park
W JuraParku grupa miała możliwość  zwiedzania z pokładu schoolbusa (objechania ) Zwierzyńca Górnego – ponad 50h teren z dzikimi zwierzętami. Przejść z przewodnikiem Ścieżką z Dinozaurami, być w Prehistorycznym Oceanarium Muzeum, przenieść się w świat iluzji  pokazów magików, być na tresurze psów. Jurapark Bałtów to pierwszy park z dinozaurami, jaki powstał w Polsce. Jego lokalizacja jest nieprzypadkowa, park powstał bowiem w miejscu odkryciach tropów górnojurajskich dinozaurów.

Po zakończonym zwiedzaniu wybranych miejsc JuraParku  przyszła pora na obiad a po nim grupa ruszyła w drogę do kolejnego miejsca na trasie zwiedzania.
Baranów Sandomierski  - Zespół Parkowo zamkowy  dawna rezydencja magnacka. Ten obiekt architektury renesansowej jest jednym z najlepiej zachowanych w Europie. Należy do najwybitniejszych dzieł architektury na ziemiach polskich, często zwany "Małym Wawelem" i "Perłą Renesansu".

W zamku czekała na nas w stroju ludowym przewodnik i w bardzo czytelny sposób przedstawiła historie zamku. Zobaczyliśmy piękne salony: zielony, klubowy, baszty, krużganki, kaplicę zamkowa, dziedziniec zamkowy, salę portretową, galerię tylmanowską. Piękny zamek z różnorodną roślinnością, która wije się wokół murów, zaprasza turystów do zwiedzania.

Po meczącym dniu grupa udała się na kolację i odpoczynek do Sandomierza.  Podczas kolacji dowiedzieliśmy się, że są kręcone kolejne odcinki Ojca Mateusza.

Mimo zmęczenia wszyscy zechcieli to zobaczyć, zrobić fotografię, mieć pamiątkę. Ojca Mateusza nie udało się sfotografować ale innych tak. Po dotarciu na nocleg i toalecie wszyscy odpoczywali przed kolejnym dniem bogatym w program.
Podczas realizacji planu zdjęciowego, serialowy bohater przemierza rowerem Rynek Starego Miasta, ukazując tym samym malownicze uliczki oraz urokliwe zaułki Sandomierza.

Drugi dzień

Przepyszne obfite śniadanie, piękna pogoda zachęcały do zwiedzenia  Sandomierza a w nim :  najstarszy i najcenniejszy Zespół Klasztorny Dominikanów z kościołem św. Jakuba, Bazylikę Katedralną z XIV wieku ze wspaniale zachowaną polichromią, Muzeum diecezjalne - Dom Jana Długosza, Stare Miasto, wąwóz królowej Jadwigi, bulwar wiślany, renesansowy Ratusz uważany za jeden z najpiękniejszych w Polsce, Zamek Kazimierzowski – dawną siedzibę królów i książąt Polski, gotycką Bramę Opatowską widać z niej panoramę Sandomierza,  i wstęgę Wisły. Dodatkowo przemierzyliśmy Podziemną Trasę Turystyczną. Przewodnik z PTTK Sandomierz pani Zuzanna w bardzo ciekawy sposób przedstawiała nam odwiedzane miejsca.

Rynek sandomierski

Męczące było zwiedzanie  Podziemnej Trasy Turystycznej: długość trasy 470 m, zróżnicowana głębokość dochodząca do 12 m poniżej poziomu rynku, pokonanie 400 stopni schodów wymagało trochę wysiłku, ale warto było. Pokonały je nawet osoby z uszkodzonym narządem ruchu. Brawo.

Nazwę miasta łączono kiedyś między innymi z tym, że niedaleko od Sandomierza San "domierza" do Wisły. Sandomierz nazywany był "Małym Rzymem". To podobieństwo podkreślają zwłaszcza starsi jego mieszkańcy. Sandomierz również jak Rzym leży na siedmiu wzgórzach.

Dom Długosza  - jeden z najlepiej zachowanych gotyckich domów mieszkalnych. Wewnątrz mieści bogate zbiory Muzeum Diecezjalnego. Ufundowany został w 1476 roku przez historyka Jana Długosza, kanonika sandomierskiego dla księży mansjonarzy, wikariuszy katedry. Muzeum posiada bardzo cenne zbiory z zakresu malarstwa, rzeźby sakralnej, tkaniny, drobnej plastyki oraz elementów wystroju architektonicznego, jak również sztuki zdobniczej, ceramiki, kolekcji mebli, numizmatyki i archeologii.

Grupa wchodzi do muzeum

W 1360 roku król Kazimierz Wielki funduje kolegiatę, która wraz z powstaniem Diecezji Sandomierskiej w 1818 roku otrzymała godność Katedry a w 1960 roku godność Bazyliki Katedralnej. Jest to gotycka budowla typu halowego z trójbocznie zamkniętym, wydłużonym prezbiterium, nakryta sklepieniami krzyżowo-żebrowymi. Wnętrze kościoła zdobi wspaniały zespół rokokowych ołtarzy (II poł. XVIII w.) przy międzynawowych filarach. To dzieło wybitnego warsztatu mistrza Macieja Polejowskiego ze Lwowa. Na ścianach naw widnieje zespół 16 obrazów, z których 12 tworzy cykl tzw. "Kalendarium".

Bazylika

Annopol: Kościół św. Joachima i Anny, panorama starorzecze Wisły - skarpa wapienna w Opoczce.  W 1761 r. ówczesny właściciel Rachowa, Antoni Jabłonowski otrzymał przywilej miejski od króla Augusta III. Jabłonowski nadał miastu nazwę Annopol, na cześć swej zmarłej żony – Anny.

Kościół parafialny pw. śś. Joachima i Anny z XVIII wieku

 Kościół parafialny pw. śś. Joachima i Anny wypisany jest na listę zabytków. Ponadto w mieście znajdują się młyn oraz pozostałości parku dworskiego. Na rynku wznosi się także Pomnik Bohaterów zbudowany w 1966r. ze składek organizacji kobiecych Lubelszczyzny.

Księżomierz       

Na przełomie XVI i XVII wieku, Polskę nawiedzały liczne klęski żywiołowe. Wtedy przy drodze w pobliżu Księżomierzy, zjawiła się płacząca Matka Boża, siedząca na kamieniu. W to miejsce zaczęli schodzić się tłumnie mieszkańcy wsi i okolic, składając w ofierze pieniądze, jaja, kurczęta, kury, sery, itp. Niektórzy mówili o tym, że na miejscu zjawienia doznali uzdrowień. Miejsce to nazwano później „Zjawieniem”. Podobno sama Bogurodzica wskazała plac pod zabudowę świątyni, kiedy to w jedną noc całe pole pokryło się kwiatami. Zabytkowy kościół spłonął  doszczętnie - 4/5 maja 1996r . Na miejscu dawnej świątyni powstał nowy kościół, a w nim umieszczona została kopia cudownego obrazu. Obok kościoła można zobaczyć cmentarz, którego początki datuje się na XIX wiek. Przy kościele stoją kapliczki Matki Boskiej Częstochowskiej, św. Maksymiliana Kolbe, św. Michała Archanioła. Zobaczyć też można piękną figurę Chrystusa z 1949 roku. Obok nowego kościoła, na maleńkim wzniesieniu, otoczona kwiatami stoi miniatura starego drewnianego kościoła.

Dzierzkowice
Nazwa miejscowości prawdopodobnie pochodzi od rodu Dzierżków, który miał być jej właścicielem. Najcenniejszą budowlą Dzierzkowic jest zabytkowy drewniany kościół z XVIII w. p.w. św. Stanisława i św. Marii Magdaleny. Najwięcej zaś tajemnic kryje Wzgórze Zamkowe, namacalna pozostałość po istniejącym niegdyś zamku – siedzibie starostów urzędowskich. Wzrok  przykuwały też wąwozy.
Z Dzierzkowicami związani byli nasi królowie:

• Kazimierz Wielki zbudował zamek obronny;
• Władysław Jagiełło;
• Aleksander Jagiellończyk - noclegi w drodze na Litwę –szlak królewski z Krakowa do Wilna;
• Zygmunt Stary - noclegi w drodze na Litwę.

Z Dzierzkowic udaliśmy się do domów. Nie sposób o wszystkim napisać, ważne, że wszyscy mimo zmęczenia byli bardzo zadowoleni.
Uczestnicy wycieczki mówią..

• Krystyna M. - mama córki niepełnosprawnej, sama też niepełnosprawna „ mój Boże, ileż zobaczyłam, w życiu nie widziałam takich bogactw, tyle piękna, modliłam się aby Bóg dał mi siły żebym dała radę...”
• Paweł M. – „w podziemiach było ciężko ale dałem radę, super wycieczka – dzięki pani Mario że mogłem to wszystko zobaczyć ( Paweł ma ograniczenie ruchowe).
• Łukasz L. – „ale super było, byłem fotografem, zrobiłem dużo zdjęć, podobało m się bardzo, smakowało mi jedzenie, pomodliłem się w katedrze, prosiłem o zdrowe nóżki”
• Basia – „ pani było po wuju fest, mogłam być wszędzie, chodzić z kolegą, na następna wycieczkę też jadę, za dużo był jedzeni. Park z tymi wielkimi zwierzętami, w życiu nie widziałam takich”.
• Kasia P. –„ opowiem w domu mamie, tacie, wujkowi co widziałam, kupiłam prezent dla mamy, podobało mi się”.
• Rafał K. – „ jeszcze tu nie byłem, jadę na następną wycieczkę bo można się wiele nauczyć”

Rozmawiając z uczestnikami, widząc ich zadowolenie chce się po raz kolejny organizować wycieczkę. Ten wyjazd pokazał, że cele stawiane przy organizacji wyjazdu/wycieczki były realne i zostały osiągnięte. Uczestnicy zadawali pytania przewodnikom, byli dobrymi słuchaczami i zdyscyplinowani, dzięki temu mogliśmy zobaczyć tak wiele.

Aleksander Janowski:

„Wstyd to wielki nie znać swej ojczystej ziemi”

„Ziemia to karty księgi: czytaj ją i oglądaj jej obrazy”

„Kochaj każdy skrawek tej ziemi i każdego Polaka, bo ziemia to twoja matka, a Polak to twój brat”

Poznajemy rok rocznie naszą ziemię ojczystą, oglądamy i podziwiamy jej piękno, kochamy to co nasze i póki sił nam starczy będziemy dalej  poznawać, podróżując po kraju.
Dziękujemy Urzędowi Marszałkowskiego w Lublinie, za wspieranie inicjatyw w zakresie wspierania turystyki dla osób niepełnosprawnych.

 Maria Lisek-Zięba